Κλασικές μέθοδοι και τεχνικές κλειστής εισαγωγής βελόνας για κατάγματα ακτίνας

Το κάταγμα της περιφερικής ακτίνας είναι ένα κοινό κάταγμα μετά την ολίσθηση του χιονιού το χειμώνα και η κλειστή μείωση και η σταθεροποίηση των καλωδίων Kirschner είναι οι πιο συνηθισμένες μεθόδους θεραπείας.

Αυτό το άρθρο αναφέρεται στις αρχές και τις τεχνικές για την εισαγωγή των χειρουργικών τεχνικών του κλειστού καρφιού.

Η τεχνική σταθεροποίησης τριών συρμάτων είναι η κλασική τεχνική σταθεροποίησης τριών συρμάτων

Ένα μέσα από το σωλήνα Lister.

Ένα μέσω της ακτινικής διαδικασίας Styloid.

Ένα μέσα από το μπλοκ οστού.

Εάν: εμφανίζονται σοβαρά θρυμματισμένα κατάγματα και οστεοπόρωση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν επιπλέον καλώδια Kirschner.

1. Χειρουργική μέθοδος

Πρώτον, εκτελείται κλειστή μείωση του θραύσματος, με αργή και συνεχή πρόσφυση, και η ραχιαία και η ακτινική μετατόπιση διορθώνεται από την κάμψη της παλάμης και την απόκλιση του ulnar. Μετά τη μείωση, το χέρι τοποθετείται σε ένα τυλιγμένο φύλλο, διατηρώντας την παλαμική κάμψη και την απόκλιση Ulnar (Εικόνα 2Α, β) και σταθεροποιείται με τουλάχιστον τρία διαδερμικά καλώδια Kirschner.

Το πρώτο K-συρματόσχοινο εισάγεται στο φυματίωρο του Lister, γωνιωμένος στους 45 ° και στοχεύει στον φλοιό του παλαμικού φλοιού του εγγύς θραύσματος οστού στον μακρύ άξονα της ακτίνας. Εάν το σημείο εισαγωγής βρίσκεται στην πλευρά του Ulnar του φυματίου του Lister, ο εκτατικός τένοντας του pollicis μπορεί να τραυματιστεί.

Το δεύτερο Κ-συρμάτινο εισάγεται 0,5 cm απομακρυσμένο από την ακτινική στυλοειδική διαδικασία, το Κ-συρματόπλεγμα βρίσκεται σε γωνία 60 ° προς τον ακτινικό άξονα και διεισδύει στο Ulnar Cortex εγγύς προς το κάταγμα.

Το τρίτο K-καλωδίου είναι στερεωμένο στο θραύσμα οστού του φουσκώματος 0,5 cm που απομακρύνεται από τη γραμμή της άρθρωσης του καρπού, που βρίσκεται μεταξύ του τέταρτου και του πέμπτου διαμερίσματος Extensor. Το Κ-συρμάτινο είναι στερεωμένο στην παλάμη πλευρά της ακτίνας σε γωνία 45 °, όπως φαίνεται στα σχήματα Α και Β κάτω.

Η κλασική διαδερμική στερέωση καλωδίων Kirschner των καταγμάτων ακτίνας περιφερικού ακτίνα παρουσιάζεται στα σχήματα ΑΕ παρακάτω.

Η κίνηση των δακτύλων μετά από τη διαδερμική στερέωση του καλωδίου Kirschner παρουσιάζεται στα σχήματα AD παρακάτω.

2. Προφυλάξεις και τεχνικές για χειρουργική επέμβαση

1.Αν το K-Wire γλιστράει στην κοιλότητα του μυελού χωρίς να διεισδύσει στον αντίθετο φλοιό, μπορεί να προκληθεί από υπερβολική κλίση όταν εισέλθει το K-καλωδίου. Σε αυτή την περίπτωση, οι άνθρωποι τείνουν να σηκώνουν τα χέρια τους για να μειώσουν την κλίση. Αλλά στην πραγματικότητα, το αντίθετο ισχύει. Το K-Wire θα είναι γωνιακό και λυγισμένο με κοίλο τρόπο, με αποτέλεσμα την αποτυχία της διάτρησης K-Wire. Αντ 'αυτού, θα πρέπει να είναι ελαφρώς κυρτή προς τα πάνω σύμφωνα με το περίγραμμα του K-Wire, όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα.

Με το k-wire αιχμηρό κυρτό προς τα πάνω, ένα σημείο εισόδου γίνεται στον απομακρυσμένο φλοιό χωρίς αξονική πίεση και μπορεί να διεισδύσει στον απομακρυσμένο φλοιό. Εναλλακτικά, το σημείο εισαγωγής πρέπει να αλλάξει και να ξεκινήσει από την αρχή (αριθμοί ΑΕ παρακάτω).

2. Κατά την τεχνική Kapandji, δύο έως τρία k-wires εισάγονται στη θέση κατάγματος για να μειώσουν και να διορθωθούν τα θραύσματα του απομακρυσμένου θραύσματος στην επιθυμητή θέση. Μόλις μειωθεί, τα K-Wires προχωρούν στα εγγύς θραύσματα (τα στοιχεία AF παρακάτω).

3.Αν η καταχώρηση και τα σημεία εξόδου του καλωδίου Kirschner είναι πολύ κοντά στο κάταγμα, μπορεί να προκύψει βλάβη σταθεροποίησης. Τα δύο ραχιαία καλώδια Kirschner δεν πρέπει να διέρχονται από τον φλοιό του παλαμινού στο ίδιο επίπεδο και το σημείο εξόδου παλάμης πρέπει να απέχει 2 cm μακριά από τη θέση κατάγματος. Δείτε τα στοιχεία AC παρακάτω.

4. Όταν ο ραχιαίος φλοιός είναι εξαιρετικά κατακερματισμένος, προσπαθήστε να μην εισέλθετε στη θέση θραύσης του απομακρυσμένου οστού, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχία σταθεροποίησης. Στοιχεία AE παρακάτω.

5. Για σοβαρή οστεοπόρωση, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε τέσσερα έως πέντε καλώδια Kirschner για να διορθώσετε το κάταγμα. Μερικές φορές, προκειμένου να διατηρηθεί το μήκος της ακτίνας, χρησιμοποιείται ένα εγκάρσιο σύρμα Kirschner για να διορθώσει το περιφερικό μπλοκ οστού της ακτίνας στο απομακρυσμένο ulna.

6. Σε κατάγματα μεγάλου τμήματος του επιφανειακού άκρου, ένα μεγάλο κεκλιμένο σύρμα Kirschner μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σταθεροποίηση. Ωστόσο, το καλώδιο Kirschner μπορεί να γλιστρήσει στην του μυελική κοιλότητα και είναι δύσκολο να διορθωθεί (τα στοιχεία AD παρακάτω).

7. Το ενδοαρθρικό θραύσμα οστού ανοίγει και στερεώνεται με ένα εγκάρσιο σύρμα Kirschner κάτω από τον χόνδρο και στη συνέχεια σταθεροποιείται με τρία διαδερμικά καλώδια Kirschner με τον συμβατικό τρόπο (σχήματα AD παρακάτω).

8. Σοβαρές θραυσμένο κάταγμα της απομακρυσμένης ακτίνας που συνοδεύεται από τη μείωση και την κατάρρευση απαιτεί ένα πρόσθετο εγκάρσιο σύρμα Kirschner για να περάσει από το ulna για να διατηρήσει το ύψος της ακτίνας. Το σύρμα Kirschner είναι καλύτερα να δείχνει από την πλευρά της παλάμης της διαδικασίας Styloid στην ραχιαία πλευρά του ulna, όπως φαίνεται στα σχήματα Α και Β κάτω.

9. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ με ραχιαία μετατόπιση. Μετά από μείωση, διορθώστε με δύο ακτινικά στυλοειδή καλώδια Kirschner: ένα στην ραχιαία πλευρά και το άλλο στην παλαμική πλευρά στην άκρη του styloid. (Σχήματα Α και Β παρακάτω)

10. Ένα τετράγωνο κάταγμα της απομακρυσμένης ακτίνας, με ραχιαία μετατόπιση και διαχωρισμό του φουσκωτή από την παλαμική πλευρά. Το σύρμα Kirschner μπορεί να σταθεροποιηθεί από τον ραχιαίο φλοιό με λοξό τρόπο από το εγγύς έως το απομακρυσμένο θραύσμα οστού. (Σχήματα Α και Β παρακάτω).

11. Όταν χρησιμοποιείτε καλώδια ραχιαίας και παλάμης Kirschner για να θεραπεύσετε τα θρυμματισμένα κατάγματα της απομακρυσμένης ακτίνας, αν το θραύσμα του παλάμης του φουσκωμένου ορεινού δεν μειώνεται κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια προσέγγιση παλάμης, να χρησιμοποιήσετε ένα αγγειακό σφιγκτήρα για να διαχωρίσετε το οστό και στη συνέχεια να εισαγάγετε το καλώδιο Kirschner από το θραύσμα της άκρης του παλάκου στο δρομικό φλοιό. (Σχήματα AH παρακάτω)

12. Για προφανώς εκτοπισμένα κατάγματα ακτίνων που δεν μπορούν να μειωθούν με κλειστή μείωση, ένα σύρμα Kirschner 3 mm μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανύψωση του θραύσματος του απομακρυσμένου θραύσματος από την πλάτη για να επιτευχθεί μείωση (σχήματα AH παρακάτω).

13. Χρησιμοποιήστε εξωτερικούς σταθεροποιητές για να θεραπεύσετε τα θωρακισμένα κατάγματα της περιφερικής ακτίνας. Οι εξωτερικοί σταθεροποιητές είναι κατάλληλοι για σοβαρά θρυμματισμένα κατάγματα της περιφερικής ακτίνας που συνοδεύεται από τεράστια πρήξιμο, ανοικτά κατάγματα ή τοπικές δερματικές παθήσεις που δεν επιτρέπουν την εσωτερική σταθεροποίηση (όπως η σταθεροποίηση των πλακών) (σχήματα AD παρακάτω).

3. Αποτρέψτε τις επιπλοκές

1. Για να αποτρέψετε την ασταθή σταθεροποίηση, δώστε προσοχή στις ακόλουθες εργασίες

Δώστε προσοχή στη διχαστική σταθεροποίηση.

Αποφύγετε να τοποθετήσετε το απομακρυσμένο σημείο εξόδου βελόνας κοντά στο κάταγμα.

Αποφύγετε όλα τα καλώδια Kirschner που συγκλίνουν στο απομακρυσμένο άκρο για να συγκεντρώσετε τη δύναμη.

Προσέξτε να αποφύγετε χαλαρή περιστροφή όταν λυγίζετε το σύρμα Kirschner.

Σε περίπτωση οστεοπόρωσης, απαιτείται πρόσθετη σταθεροποίηση καλωδίων Kirschner.

2. Μέτρα για την πρόληψη της λοίμωξης από βελόνα

Πρώτα κόψτε το δέρμα, διαχωρίστε τον μαλακό ιστό στο οστό με αγγειακό σφιγκτήρα και στη συνέχεια χρησιμοποιήστε ένα σύρμα Kirschner.

Τρυπήστε αργά για να αποφύγετε τη θερμική νέκρωση.

Αποφύγετε τις επαναλαμβανόμενες λειτουργίες πάρα πολλές φορές.

Μειώστε την πίεση του καλωδίου Kirschner στο δέρμα.