तालाबद्ध प्लेट-अनुप्रयोग प्रतिबंध एवं सीमाएँ

10 का प्रयोग . तालाबन्दी-प्लेटैः प्लेट्-भङ्गस्य आन्तरिक-निश्चयस्य अनुप्रयोगस्य व्याप्तिः बहुधा विस्तारिता अस्ति । तथापि, तेषां उपयोगः सम्भाव्यजालस्य सीमायाः च कारणेन तर्कसंगतः अनुकूलितः च भवेत् । अस्मिन् लेखे वयं अनुप्रयोगविचाराः, निष्कासनस्य चुनौतयः, सीमाः च, तालाबन्दी-प्लेट्-अनुप्रयोगस्य ३ पक्षाः पश्यामः |

01.ताल-प्लेट्-प्रयोगे कानि विशेषाणि विशेषतानि कठिनताश्च द्रष्टव्याः?

लॉकिंग प्लेट के साथ भङ्ग को कम करने में चरण एवं चुनौतियाँ

भङ्गस्य पुनःस्थापनार्थं पदानि मानकीकृतानि भवन्ति । तालाबन्दीः भङ्गं पुनः न सेट् कुर्वन्ति। 

एकदा अस्थिखण्डे स्थापितं भवति चेत्, अधिकानि पेचकानि योजयित्वा तत् न चालयिष्यति । यदि तालाबन्दी प्लेटं यत् केवलं तालाबन्दी नखान् स्वीकुर्वति, तर्हि प्रयुज्यते, यदि ताडनप्लेट्, 

अस्य अर्थः अस्ति यत् थालीभङ्गस्य सेट् कृते एव प्लेट् तालान् एव कर्तुं शक्यते ।

यतो हि तालाबन्दीः प्रारम्भिकपुनर्स्थापनस्य हानिम् विना अस्थिचिकित्सायाः अनुमतिं ददति, यतः 

तालाबन्दी-प्लेटस्य मालुनस्य प्राथमिककारणं अशुद्धं प्रारम्भिकं पुनर्स्थापनम् अस्ति । 

तथा, अपर्याप्तयान्त्रिकस्य कारणेन दुर्बलं पुनःस्थापनं दुर्बलचिकित्सां कर्तुं शक्नोति यतः विलम्बितचिकित्सायाः अथवा अचिकित्सायाः कारणेन अस्थिप्लेटस्य खण्डाः भवन्ति।

ताडन-प्लेट्-प्रयोगं विना पुनः-स्थापनं विशेषतया कठिनं भवति यदा न्यूनतम-आक्रामक-प्रदर्शने

 प्रक्रियाः यतोहि अस्थि-प्रकाशनं अतीव सीमितम् अस्ति । अस्मिन् विविधाः कर्षणप्रक्रियाः (Traction tables, retractor) आवश्यकाः सन्ति,

 विभिन्न व्यासीय पुनः स्थापनीय संदंगा, और किर्श्नर पिन अस्थि खण्डों और अस्थायी निश्चय को हेरफेर करने के लिए पिन करता है। 

तालाबन्दी-प्लेट-लॉकिंग-नलानां अनुप्रयोगात् पूर्वं फ्लोरोस्कोपी-द्वारा रीसेट्-परीक्षणं महत्त्वपूर्णम् अस्ति ।

विपरीततः, तालाबन्दी-प्लेट्-उपयोगं कुर्वन् यस्मिन् मानक-पेच-छिद्राणि अपि सन्ति, 

प्लेट पर प्रारम्भिक पुनर्स्थापन के लिए मानक छिद्रों में मानक कर्षण पेंच रख सकते हैं।

 अस्थिखण्डाः पटलस्य विरुद्धं स्थाप्यन्ते । यदि प्लेट् शरीररचनाशास्त्रस्य अनुरूपं भवति तर्हि तस्य उपयोगः पुनः सेट् मार्गदर्शकरूपेण कर्तुं शक्यते । 

तालाबन्दी नखों को प्रारम्भिक रीसेट को परिवर्तित करने के बिना स्थिर परिणाम सुनिश्चित करें। सम्मिलन के यह क्रम (मानक पेंच, जमने लॉकिंग पेंच) महत्वपूर्ण (चित्र 4) है।

चित्र 4 प्रथमं मानकपेचकान् सम्मिलितं कृत्वा तान् कठिनं कुर्वन्तु।

तालाबन्दी खूंट को कसते समय स्पर्श प्रतिक्रिया का अभाव

तालाबन्दीशिरः पेचकान् कठिनीकरोति समये स्पर्शप्रतिक्रिया नास्ति। वस्तुतः, 

तालाबन्दी नखस्य कसीकरणं कोर्टिकल् अथवा कैंसलोस् अस्थि मध्ये कुण्डलप्लेटस्य धातुषु च एकत्रैव युगपत् भवति । अस्य कारणात्, २.

 चिकित्सकस्य भूलवशं कल्पयितुं सुलभं यत् लॉकिंग-नखः कोर्टिकल् अथवा कैंसलोस् अस्थि-मध्ये सम्यक् धारयति (चित्रम् ३) ।

चित्र 3 अस्थि प्रकारस्य तथा कोर्टिसस्य संख्यायाः आधारेण तालाबन्दी पेंचस्य कार्यदीर्घता।

स्वयम्-टैपिंग लॉकिंग पेंच .

स्व-टैपिंग लॉकिंग पेंच का प्रयोग का अर्थ है कि खनन या कसने के दौरान स्पर्श प्रतिक्रिया नहीं होती है क्योंकि वे एक साथ होती है।

तेषां यांत्रिकगुणाः एकप्रकोष्ठ-अनुप्रयोगेषु एकल-प्रकोष्ठ-ताल-पेचकानां सदृशाः सन्ति । यदि ते अतिदीर्घाः सन्ति, . 

ते अगाधं द्वितीयं प्रकोष्ठं सम्पर्कयिष्यन्ति, यस्य परिणामेण तालाबन्दी-प्लेट्-मध्ये ताला-प्रहार-नखस्य अशुद्ध-स्थितिः भविष्यति ।

द्विकोर्टिक-अनुप्रयोगानाम् समये ते अतीव लघुः भवितुम् अर्हन्ति, येन ते एक-कोर्टिकल् लॉकिंग-नखानां यांत्रिकरूपेण समकक्षं भवन्ति । 

यदि ते अतिदीर्घाः सन्ति तर्हि ते प्रकोष्ठात् परं विस्तारयिष्यन्ति, प्लेटस्य परे पार्श्वे समीक्षात्मकसंरचनानां क्षतिं कर्तुं शक्नुवन्ति ।

सम्यक् तालाबन्दी नखदीर्घता केवलं फ्लोरोस्कोपीद्वारा खननानन्तरं वा सत्यापनानन्तरं वा इष्टदीर्घतां मापनं कृत्वा एव प्राप्तुं शक्यते ।

यूनिअक्सियल लॉकिंग पेंच के विशेषताएं

यूनिअक्सियल लॉकिंग नखस्य मुख्यं दोषं अस्ति यत् तेषां अभिमुखीकरणं पूर्वनिर्धारितं भवति। 

तेषां स्वमार्गे अन्यः प्रत्यारोपणः वा कृत्रिमकाण्डः वा भवितुम् अर्हति, येन प्रविष्टिः असम्भवः भवति अथवा तान् एकशृङ्गं स्थापनं प्रति सीमितं करोति।

एकक्षीयताल-तालन-नखैः सह अङ्गेषु उपयुज्यमानानाम् एनाटोमिकल-ताल-प्लेट्-प्लेटानां कृते नियत-अभिमुखीकरणेन सह, 

एनाटॉमिक तथा जैव यांत्रिक कारणों के लिए अनुकूलित, अंतरा-कलाकार ताडने नख स्थापन के जोखिम है। 

एकं विशिष्टं उदाहरणं दूरस्थत्रिज्याभङ्गः अस्ति । इदं जोखिमं तदा अपि अधिकं भवति यदा तालाबन्दी-प्लेट् सन्धि-समीपे अथवा यदा शरीररचना-विज्ञानं विषमता भवति तदा अपि अधिकं भवति । 

अन्तर्-कटि-भङ्गस्य अभावस्य पुष्टिः फ्लोरोस्कोपी-द्वारा अवश्यं करणीयम् ।

मिपो प्रौद्योगिकी 1 .

न्यूनतम आक्रामक percutaneous osteosynthiss (MIPO) तकनीक चमचानीय और/या उपस्मारक 

तथा स्खलन के बाद अस्थि में एक छोटे खोलन के माध्यम से एक लघु उद्घाटन के माध्यम से अस्थि-प्लेट के बाहरीयोर-निवेशन

 भङ्गस्थलम् । एतेन लघुतरचरणानि, शल्यक्रियास्थलं न्यूनं भवति, प्रक्रियां च अधिकं 'बायोलॉजिकल' भवति ।

 यतो हि प्रत्येकं अस्थिखण्डं प्रकाशयितुं आवश्यकता नास्ति तथा च मृदु ऊतकस्य, पेरियोस्टीय-संवहनीकरणस्य, भङ्गस्य वा रक्तोत्साहस्य हस्तक्षेपः नास्ति

इदं तालाबद्धप्लेटेन सह विशेषरूपेण निर्मितेन वाद्येन सह साधयितुं शक्यते यत् प्लेटं अनुमन्यते । 

परिवर्त्य त्वक्द्वारा गमनं कृत्वा ताडननखच्छिद्राणि सहजतया प्लेट् मध्ये स्थापयितुं शक्नुवन्ति। 

प्रगतेः सत्यापनार्थं प्रत्येकं पदे फ्लोरोस्कोपिक-प्रतिबिम्बाः अवश्यं ग्रहीतव्याः । अस्य तन्त्रस्य प्रत्येकं सोपानं चुनौतीपूर्णम् अस्ति। प्रथमं आव्हानं निश्चयात् पूर्वं भङ्गं पुनः सेट् कर्तुं भवति ।

 ततः तालाबन्दी-पट्टिकायाः ​​अस्थि-दीर्घतायाः सह सम्यक् केन्द्रीकरणं करणीयम्, अन्यथा ताला-प्लेटस्य संरेखणं असममितं भविष्यति (चित्रम् ५) । अतिरिक्ते, 

तालाबन्दी अस्थिप्रकोष्ठस्य सम्यक् समानान्तरं भवितुमर्हति यत् सा अनुसरणार्थं निर्मितं भवति तथा च अस्थिसमीपस्य समीपे एव निर्मितम् अस्ति। 

संभवतः संरचनायाः कठोरताम् महतीं न्यूनीकरोति। अन्तिम-ताल-पद-पदस्य समये, एतत् सुनिश्चितं कर्तुं कठिनम् अस्ति यत्

 पेचकानां नाल्यानि तालाबन्दीटले सम्यक् संरेखितानि भवन्ति तथा च ताडनखाः कठिनीकरणकाले सम्यक् नियोजिताः सन्ति इति

चित्र 5 लॉकिंग प्लेट का सनकी स्थिति एवं पेंच कसाई के दौरान हैप्टिक प्रतिक्रिया का अभाव।

सम्भावित त्वचा चोट के समय बाहरी नूपुर ताला लगाने प्लेट का उपयोग करते समय

बाह्यनूपुरभङ्गस्य समाधानार्थं तालाबन्दी-प्लेटस्य उपयोगः त्वचा-क्नेक्रोसिसस्य असामान्यतया उच्च-दरैः सह सम्बद्धः अस्ति । 

एतेषां चर्मवाहककुण्डलप्लेटानां स्थूलता त्वचायां दबावं ददाति तथा च तस्य नाडीवितरणं चिकित्सां च बाधते। 

हॉकस्बिल-भङ्गस्य कृते तालाबन्दी-प्लेट्-प्रयोगे किञ्चित् अपि तथैव भवितुम् अर्हति ।

अस्थिसौपोरेसिस एवं पेंच निष्कर्षण का जोखिम

अस्थि-ओपोरोटिक-अस्थि-मध्ये ताला-प्रहार-नखाः पेच-पुलआउट् अथवा निवृत्तेः जोखिमं न्यूनीकर्तुं साहाय्यं कुर्वन्ति । 

निर्माणं पर्याप्तं कठोरं न भवति यतोहि पतलं अस्थिप्रकोष्ठं तथा च ट्रेब्कुले इत्यस्य घनत्वं न्यूनीकृतम् अस्ति ।

अस्मिन् सन्दर्भे, तालाबन्दी प्लेट निश्चयः सर्वदा प्रबलः भवति तथा च उत्तमतरः लंगरः भवति यदा इवेन्समेंट अथवा अभिसरणात्मक एकैलिथिक निर्माणस्य उपयोगं करोति (चित्रम् ३)।

संक्षेपः:

1. लॉकिंग पेंचः अस्थि-प्लेटस्य उपरि भग्नं पुनः सेट् कर्तुं न अनुमन्यते।

2. लॉकिंग पेंच को जोड़ने से पूर्व भंग रीसेट होना चाहिए।

3. भङ्गनिवृत्त्यर्थं व्याकरणीयं निश्चयः ताडन-प्लेट-यन्त्रीकरणस्य आवश्यकतां करोति। MIPO-प्रविधिः अधिकं आग्रही अस्ति।

02. तालाबन्दी-प्लेट्-निष्कासनस्य चुनौतयः

एकदा भङ्गः स्वस्थः जातः चेत् तालाबन्दी-प्लेट्-निष्कासनं चुनौतीपूर्णं अप्रत्याशितम् च भवति, 

परन्तु स्थितिः समाधानं कर्तुं शक्यते। सर्वाधिकं आव्हानं तालाबन्दी-पेचम् शिथिलीकरणं भवति ।

केषुचित् सन्दर्भेषु ताडनखस्य शिरसि सूत्राणि सम्मिलनस्य समये क्षतिग्रस्तानि भवन्ति । 

(बहुत कसाई एवं शिथिल करने वाली, पेचकश पैटर्न क्षतिग्रस्त होता है और सम्यक् हेक्सागोनल नहीं, पेंच सर्फरेशन शक्ति अभ्यास के साथ किया जाता है), 

यस्य अर्थः अस्ति यत् तत् अस्क्रू कर्तुं न शक्यते। अतः, एतत् जटिलतां तत्क्षणं किमपि पेचम् प्रतिस्थाप्य एतस्य जटिलतायाः निवारणं सर्वोत्तमम् अस्ति । 

प्रत्यारोपणस्य समये क्षतिग्रस्तः शिरः-प्रतिमानः, सम्पूर्ण-पेचकायकस्य उपयोगेन तथा च हस्तेन पेचस्य पूर्णतया कठिनीकरणं (विद्युत्-अभ्यासेन सह न) ।

 सशक्तसामग्रीभिः निर्मितानाम् पेचकानां उपयोगेन एतां समस्यां न्यूनीकर्तुं साहाय्यं कर्तुं शक्यते ।

अधिकांशतया, तालाबद्धनखसूत्राणां तथा तालाबन्दीप्लेटस्य सूत्रितछिद्रस्य च मध्ये यांत्रिकतालीकरणं वा जामीकरणं वा भवति । 

इदं अधिकतया 3.5mm व्यासस्य टाइटेनियम हेक्स पैटर्न एकल शाफ्ट लॉकिंग पेंच के साथ देखा जाता है। एकं तन्त्रं नास्ति .

 हस्तक्षेप के लिए। इन्स्ट्रुमेण्ट् किट् इत्यस्मिन् प्रदत्तस्य टोर्क्-नद्याः उपयोगं न कर्तुं विफलतायाः कारणात् पेचः प्रायः अति-तठीः भवन्ति, 

जो तालाकर खूंटे एवं ताड प्लेट पर सूत्रों को परिवर्तित कर सकते हैं। अन्येषु सति, २. 

अशुद्ध-अभ्यास-मार्गदर्शकस्य उपयोगं वा उपयोगं वा न कृत्वा परिणामस्य परिणामेण पेचकानि न संरेखितानि भवन्ति स्म, तदा सः संरेखितः न भवति, 

यस्मात् पेचकानां जामम् अभवत् । प्रारम्भिक-निश्चय-प्रक्रियायाः समये जाम-करणस्य जोखिमं न्यूनीकर्तुं,

 सर्वेषां उपलब्धानां साधनानां उपयोगः अत्यावश्यकः अस्ति: अभ्यासमार्गदर्शिकाः, सॉकेट् च, तालाबन्दीखान् कठिनं कृत्वा पूर्ण-अखण्डता-विधाने टोर्क्-कुञ्जिकाः

MIPO-प्रविधिः संरेखणमार्गदर्शिकायाः ​​अशुद्धस्थापनस्य उच्चं जोखिमं वहति, 

यतः तालाबन्दी-प्लेटस्य प्रत्यक्षं दृश्यं नास्ति । अभ्यासमार्गदर्शकस्य अशुद्धसंरेखणम् अस्य अर्थः अस्ति यत् छिद्रं कृते छिद्रम् 

तालाबन्दी नखः तालाबन्दनखस्य निवेशनं च अपि अशुद्धं भविष्यति। तत्र अपि शिरः प्रतिमानस्य हानिकरणस्य जोखिमः अस्ति ।

 नखं ताडयति यदा पेचड्राइवरः पेचना सह सम्यक् न नियोजितः भवति।

एतेषां कारणानां कृते, तालाबन्दी-प्लेट्-निष्कासनात् पूर्वं, शल्यचिकित्सकः अवश्यमेव जागरूकः भवेत् यत् सः न भवेत् इति 

संभवतः तालाबन्दी नखं शिथिलं कर्तुं, अतः उच्चगुणवत्तायुक्तस्य षट्कोणीय-पेचकशस्य अतिरिक्त-यन्त्रीकरणस्य च उपयोगस्य आवश्यकता भवति ।

यदा ताला-नखं शिथिलं कर्तुं न शक्यते, अथवा शिरः-प्रतिमानं क्षतिग्रस्तं भवति तदा 

प्रथमं सोपानं पेंचस्य शिरसि पेचकनिष्कर्षकं (एकं पट्टिकायुक्तं पेचकायकं) स्थापयितुं भवति;

 एतत् पेचम् शिथिलं कर्तुं पर्याप्तं भवेत्। अन्यः विकल्पः अस्ति यत् तालाबन्दीखस्य उभयतः तालाबन्दीफलकं कटयित्वा उपयोगं कुर्वन्तु ।

 सम्पूर्ण संरचना को शिथिल करने के लिए एक पेंचड्राइवर के रूप में। यदि पेचः अद्यापि शिथिलं कर्तुं न शक्यते तर्हि तालाबन्दी प्लेटं शिथिलं कर्तुं शक्यते । 

तत् अभ्यासेन खननेन, कुण्डलनखस्य शिरः नाशयित्वा, अथवा ताडनखं शिथिलं कर्तुं थालीं परितः छित्त्वा। तदनन्तरं, २. 

ताडक-खोजस्य दावानां दूरीकरणार्थं विसे-इत्यस्य उपयोगः कर्तुं शक्यते । यदि अद्यापि तत् शिथिलं कर्तुं न शक्यते (यतो हि तत् अस्थिमध्ये एकीकृतं भवति अथवा पर्याप्तं न निर्गच्छति), तर्हि 

तत् रिंग-अभ्यासेन सह निष्कासयितुं शक्यते (चित्रम् ६) ।

चित्र 6 बोर्ड में अटित तालाबद्ध पेंच हटाने के लिए संकेत एवं युक्तियाँ।

एताः सर्वाः समस्याः शल्यक्रियायाः दीर्घं कर्तुं शक्नुवन्ति, मुक्तधातुखण्डानां कारणेन मृदु ऊतकघर्षणं कर्तुं शक्नुवन्ति, संक्रमणस्य जोखिमं च वहितुं शक्नुवन्ति । 

एकस्य वलय-अभ्यासस्य उपयोगेन पेरि-ऑपरेटिव्-भङ्गस्य जोखिमः वर्धते ।

संक्षेपः:

1. लॉकिंग नखों को हटाने की चुनौती मुख्य रूप से 3.5mm हेक्स हेड लॉकिंग टाइटेनियम पेंच के साथ होती है।

2.एतस्याः समस्यायाः परिहारस्य सर्वोत्तमः उपायः अस्ति यत् पेचम् सम्मिलितं कुर्वन् सर्वाणि प्रदत्तयन्त्राणि उपयुज्यन्ते। एताः कठिनताः समुचितसाधनानाम् उपयोगेन समाधानं कर्तुं शक्यन्ते ।

03. लॉकिंग प्लेट के अनुप्रयोग सीमाएँ क्या हैं?

Clavicle प्लेट भंग एवं ओससेस असंघ।

सुनिश्चितं कृत्वा यत् संरचना तालाबन्दी-प्लेटस्य अपर्याप्त-कार्य-दीर्घतायाः कारणेन अतिशयेन कठोरः न भवति इति सुनिश्चितं कृत्वा (चित्रम् 7), पेच-छिद्रस्य अधः अथवा पेच/बोन-प्लेट्-जंक्शनस्य अधः ताडन-प्लेटस्य ताडनस्य जोखिमः न्यूनीकर्तुं शक्यते

चित्र 7 अस्थि चिकित्सा 60 दिनों के बाद 60 दिनों के बाद प्राप्त किया गया थाकर ताडिंग पेंच के संख्या एवं स्थिति को भिन्न करके और अत्यधिक कठोर संरचनाओं की लोचना बढ़ते हुए।

अस्थि-असंघस्य निदानस्य पुष्टिः प्रायः प्लेट-विच्छेदेन भवति । 

तालाबद्धप्लेटस्य अथवा तालाबन्दीखस्य विलम्बितविच्छेदः समये एव भवति यतः सूक्ष्मगतिः अस्थिचिकित्सां जनयति ।

संपीडनस्य आवश्यकतां कुर्वन्तः सरलभङ्गयोः, यत् संलग्नस्य अस्थि इत्यस्य अपेक्षया भङ्गस्य प्रकारस्य उपरि निर्भरं भवति, 

एकं कठोरं संरचना यस्मिन् खण्डद्वयं न स्पृशति तस्मिन् थालीयाः अचिकित्सायाः क्लान्तिः च विफलतां जनयितुं शक्नोति । 

भङ्गस्थले कठोरस्प्लिन्ट् + लॉकिंग नख + कर्षणस्य संयोजनस्य परिणामः अस्थि असंयमः भवति ।

अस्य विविधता अस्ति यत् तस्य थालीयाः अधः तालाबन्दस्य नखस्य युगपत् खण्डनं भवति, 

जो अत्यधिक कठोर संरचना के कारण भी होता है। एतेन थालीयाः एकः अन्तः 'एकखण्डे' बहिः आकर्षयति, चिकित्सा च न प्राप्यते (चित्रम् ८) ।

चित्र 8 अति कठोर एवं असन्तुलित संरचना का गौण विफलता: अत्यधिक तालाकर पेंचों का उपयोग दूरी रूप से प्रयोग किया गया था और समीपस्थ स्प्लिस प्लेट पर्याप्त दीर्घ नहीं था।

अतः, तालाबद्ध-प्लेट-सहितस्य नितम्बस्य अन्तः-अन्तर्कैप्सलर-भङ्गस्य निश्चयः अस्थि-नॉन-अरण्यम् उत्पन्नं कर्तुं शक्नोति यतोहि संरचना भग्न-स्थले अत्यन्तं कठोरः भवति 

चिकित्सायै आवश्यकं सूक्ष्मगतिम् विना सर्वं भारं प्रत्यारोपणेन वह्यते अन्ते च विफलं भवति ।

असममित चिकित्सा ऊतक 1 .

पेरिओस्टैल अस्थि स्कैब्स असममित हो सकते हैं, 

विशेषतः दूरस्थस्य भग्नावस्थायां १/३ फीमरस्य १/३ । लोच के कारण सूक्ष्म गति की अनुमति देता है। 

भग्न चिकित्सा ऊतक का एकरूप विकास जो केवल तालाबद्ध प्लेट/नख निर्माण के तत्सम्बद्ध पृष्ठों पर होता है।

 अस्य जोखिमस्य नियन्त्रणार्थं, लॉकिंग-प्लेट्-इत्यस्य कार्य-दीर्घता वर्धिता भवेत्, अधिक-लचील-टैनियम-प्लेट्-इत्यस्य उपयोगेन वा नूतन-ताडन-नख-निर्माणस्य उपयोगेन वा 

विपरीततः अति लचीलानि निर्माणानि अतिवृद्धि-अस्थि-असंघस्य कारणं भवितुम् अर्हन्ति ।

इस्पातप्लेटानां प्लास्टिकविकृतिः .

यथासम्भवं प्रकोष्ठस्य समीपे प्लेट् स्थापनं प्लेटस्य मध्ये प्लास्टिकविकृतीकरणस्य जोखिमं न्यूनीकरोति;

 यदा प्लेटस्य प्रकोष्ठस्य च मध्ये दूरं ५ मि.मी.

 संरचनात्मकशक्तिः बहुधा न्यूनीभवति तथा च प्लेटस्य प्लास्टिकविकृतीकरणस्य जोखिमः तथा च टाइटेनियमप्लेटस्य विफलता अधिका भवति ।

तालाबन्दी प्लेट के अंत पर डायफिसिस या आवाचिक के विलम्बित भङ्ग

लॉकिंग प्लेट डायफिसिस या आध्येसिसस्य अन्ते विलम्बितभङ्गस्य जोखिमः, 

विशेषतः अस्थिरोगयुक्ते अस्थिमध्ये, एकं कोर्टिकल-ताल-नखं वा एकं मानक-बाइकॉटिकल्-पेचम् अथवा अस्मिन् प्रदेशे तनावान् न्यूनीकर्तुं प्लेटस्य अन्ते मानक-बाइकॉटिकल्-पेचम् सम्मिलितं कृत्वा न्यूनीकर्तुं शक्यते ।.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .

यांत्रिक विफलता 1 .

निम्नलिखित शर्तें तालाबद्ध प्लेट के यांत्रिक विफलता के जोखिम को बढ़ाते हैं:

1. आर्द्र-व्याधि-भङ्गस्य निश्चयीकरणेन भग्न-स्थलस्य उभयतः तल-प्रहार-नखानां उपयोगस्य आवश्यकता भवति यत् तारुस्य प्रतिरोधं कर्तुं यांत्रिक-विफलतां वर्धयितुं च ;

2. एपिफिजलभङ्गस्य निश्चयः कठिनः भवति यतोहि ते प्रायः अस्थिराः भवन्ति, 

विशेषतः यतोहि भङ्गस्थलं तालाबन्दनखैः संकुचितं कर्तुं न शक्यते तथा च अस्थि अस्थिरोगः अस्ति;

3. communted अन्तर्-कटिबन्धी एवं अतिरिक्त-कटिबंधीय communted भंग आकांक वापराधी हैं।

 (उदाहरण, दूरस्थ फीमर भंग, द्विकण्डिल टिबियाल पठार भंग, दूरी त्रिज्या भंग;

4. आध्यात्मिकभङ्गस्य मध्यवर्ती सम्प्रेषणं व्यावर्तनपर्यन्तं विस्थापनं कर्तुं प्रवृत्तिः भवति (उदा.

 अस्थिस्य पार्श्वपक्षं प्रति लंगरितप्लेटाः ताडनप्लेटाः एकं दृढं संरचनां प्रददति यत् प्रायः पर्याप्तं भवति 

मध्यकरूपेण कन्सोल-प्रकारस्य प्लेट् योजयितुं आवश्यकतां विना एतेषां भङ्गानाम् स्थिरीकरणं कर्तुं वा जैविक-भङ्ग-वातावरणं निर्वाहयन् अस्थि-संयोजनं वा कर्तुं आवश्यकतां विना। 

स्थिरता केवलं तालाबन्दी-प्लेट्/लॉकिंग-नख-अन्तरफलकस्य उपरि एव निर्भरं भवति, 

जो एपिफिसिस उल्टा रहते हुए या जब Medial Console को पुनर्निर्माण नहीं किया जाता है, तो रीसेट के बाद जो सबसे अधिक तनाव होता है। ततः तालाबन्दी प्लेटः श्रान्ततायाः गौणरूपेण विफलः भवितुम् अर्हति ।

अतः, द्विकण्डीय टिबियाल पठार भंग का निश्चय लैकिंग प्लेट का उपयोग करके केवल पार्श्वपक्षे एव प्रकारस्य आधारेण विचारणीयाः।

 समीपस्थ-ह्यूमरस-भङ्गस्य कृते, भङ्ग-खण्डानां संख्या, मध्यस्थ-समर्थनस्य हानिः,

 तथा निश्चयार्थं एपिफिसिसस्य विवर्तनं ज्ञातं जोखिमकारकं भवति। निर्माणविफलतायाः जोखिमं न्यूनीकर्तुं, 

बाह्य-अनुवादित-भङ्गस्य न्यूनीकरणे मध्यस्थ-समर्थनस्य अभावस्य क्षतिपूर्तिं कर्तुं कतिपयानि ताला-नखानि यांत्रिकरूपेण समर्थितानि भविष्यन्ति

तालाबन्दी प्लेट का जैविक विफलता

तालाबन्दी प्लेट के जैविक विफलता मोड पेंच आउट और लॉकिंग नख के भंग या इम्पाइंट को पेंच आउट करें। 

एते जोखिमाः तदा अधिकाः भवन्ति यदा अस्थि-अस्थिपोरिसिस-रोगः कङ्काल-मध्ये वर्तते, 

यस्य अर्थः अस्ति यत् पूर्वपुनर्वासः, भारस्य असरं प्रति पुनरागमनं च अस्थिचिकित्सायाः प्राप्तेः पूर्वं सावधानीपूर्वकं कर्तव्यः ।

(1) तालाबन्दी पेंच का हटाने

पेंचनिष्कासनं 'Total' इत्यस्य अनुरूपं भवति तथा च प्लेटस्य एकस्मिन् वा उभयोः वा अन्तयोः अस्थितः ताडनखस्य कुण्डलनखस्य युगपत् निष्कासनं करोति । केषुचित् सन्दर्भेषु, २. 

कुण्डलनखः तस्य परितः अस्थिखण्डेन सह निष्कासितः भवति।

एपिफिजियल क्षेत्रे, एक-खण्ड-ताल-प्लेट्-संरचना प्रायः विकीर्ण-अथवा अभिसरण-ताल-नख-लंगर-आरोजस्य कारणेन पर्याप्तं स्थिरतां प्रदाति, 

तथा त्रि-आयामी संरचना conclous अस्थि से पेंच निष्कर्षण के प्रतिरोध को बढ़ाता है।

डायफिसी-प्रदेशे, सरसिंग् तथा विकीर्ण-ताल-नखान् तथा दीर्घ-ताल-प्लेट्-युक्तानि निर्माणानि च उत्तम-पुलआउट-बलं भवति 

एषः प्रकारः निर्माणस्य अधिकः उपयुक्तः भवति यत् पेरिप्रोस्टेटिक-भङ्गस्य कृते अधिकः उपयुक्तः अस्ति । अस्थि-ओपोरोटिक अस्थि में, . 

द्विकोटिकल स्टेम पेंच निश्चय एकैकटिकल पेंच निश्चय से श्रेष्ठ है। पेरिप्रोस्टेटिक-भङ्गस्य कृते, सपाट-शिरः एककोर्टिकल्-पेचकानि आन्तरिक-प्रत्यारोपणेन सह सम्पर्कं परिहरितुं साहाय्यं कुर्वन्ति ।

एते निश्चयविफलताः अस्थिगुणवत्तायाः दुर्बलतायाः सह सम्बद्धाः भवन्ति, यद्यपि संरचना यांत्रिकरूपेण अक्षुण्णः भवति ।

(2) लॉकिंग पेंच का कट-आउट या इम्पंशन

अन्तः-कटि-प्रवेशेन सह तालाबन्दी-नखानां कट-आउट् अथवा इम्पेमेण्ट्-इत्येतत् CANCELOUS एपिफिजियल-प्रदेशे भवितुं शक्नोति ।

एते विस्थापनाः निश्चय-ताल-नखस्य परितः विस्थापितानां न्यून-द्रव्यमानस्य अस्थि-खण्डानां विस्थापनं भवन्ति ।

 एतेन एपिफिजियल-भङ्गस्य न्यूनीकरणस्य हानिः भवति । उत्तमप्रसङ्गे, एपिफिसियल लॉकिंग नखं impinges तथा .

 Conclous अस्थि को व्याप्त करता है। दुर्भाग्यपूर्णे सति, एपिफिजियल लॉकिंग् नखः एपिफिसिसात् बहिः गत्वा सन्धिं गच्छति ।

एतौ जटिलताः अधिकतया समीपस्थ-हुम्रस-दूर-त्रिज्या-भङ्गयोः भवन्ति । 

समीपस्थ-ह्यूमरस-भङ्गस्य प्लेट-निर्धारणाय तालाबन्दी-करणाय, एतत् अनुशंसितम् यत् 1999 तमस्य वर्षस्य दीर्घता 

एपिफिजियल लॉकिंग नखं केवलं सीमितं भवेत् यत् इंग्रोथस्य तथा गौणसन्धिप्रवेशस्य जोखिमं न्यूनीकर्तुं शक्यते।

एतानि निश्चयविफलतानि अपर्याप्तस्य अस्थिगुणवत्तायाः कारणेन भवन्ति तथा च न्यूनीकरणात् पूर्वं भङ्गखण्डानां बृहत् प्रारम्भिकविस्थापनस्य कारणेन भवन्ति, 

यद्यपि संरचना यांत्रिकरूपेण अक्षुण्णः अस्ति।

संयुक्त पुनर्वास एवं तत्काल भार असर

पुनर्वासन एवं भार असर का अनुमति प्राप्त होती है जब अनुमत हो जाती है जब तकी पथ निश्चय प्राप्त किया जाता है और पश्चात एक्स-रेस पर सत्यापित किया जाता है।

जैव-यान्त्रिक-अध्ययनेन ज्ञातं यत् सामान्य-अस्थौ, यदि खण्डानां मध्ये अन्तरं १ मि.मी. 

जोखिमं विना भारस्य असरं सम्भवति। 1 मिलियन चक्र के बाद, कठोरता सामान्य अस्थि के समान है, जो चिकित्सा के लिए पर्याप्त है।

यदा संरचनात्मकरूपेण ध्वनिः भवति तदा तालाबन्दी-प्लेटाः, स्थिर-कोण-ताल-नखाः च । 

भारक्षयम् यतः भारः तालाबन्दी-प्लेटं प्रति ताला-नखात् प्रत्यक्षतया स्थानान्तरितः भवति, यत्र नख-प्लेट-सङ्गमे निश्चय-विफलतायाः कोऽपि जोखिमः नास्ति

परन्तु यदा बहुअक्षीयलॉकिंग-कट्टस्य अक्षः तालाबन्दी-प्लेटस्य लम्बवत् न भवति तदा प्रारम्भिक-भार-अधः अनुमतिः न भवति

MIPO कृते अतिरिक्त-करिक्त, सरलं तथा/वा सरलं communt-भङ्गस्य कृते प्रारम्भिक-भार-अवसरणस्य अनुमतिः अस्ति । 

अत्यन्तं दीर्घविशिष्टसंरचनाः पर्याप्तरूपेण लचीलाः भवन्ति यत्र पर्यायरूपेण द्विकॉर्कटिकल-तालीकरण-नखाः, भार-अवशोषणं वितरणं च कृते उद्घाटनानि च सन्ति ।.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .

निगमन:

1.जैवनैकेनिकल अध्ययनेन विविधप्रकारस्य निर्माणानां तेषां यांत्रिकगुणानां च मूल्याङ्कनं कृतम् अस्ति।

साहित्यं एतादृशस्य निश्चयस्य सह सम्बद्धानां सैद्धान्तिक-आशानां प्रमाणीकरणे सहायकं भवति । 

परन्तु अद्यतनसाहित्येन तालाबन्दीप्लेटैः सह सम्बद्धानि तकनीकीकठिनतानि विफलताश्च अपि प्रकाशिताः सन्ति ।

2.विफलतायाः मुख्यकारणं शल्यक्रियाप्रविधिः अपर्याप्तं योजना अस्ति, 

यत् अतीव आग्रही भवति, विशेषतः न्यूनतम-आक्रामक-प्रक्रियाः करणसमये।

3.भङ्गः प्रथमं पुनः सेट् कर्तव्यः, प्लेटं प्रति पेचकान् ताडयित्वा विना,

यतः पेचकान् ताडयित्वा प्लेटस्य परोक्षपुनर्स्थापनं सम्भवं न भवति ।

4.संरचना सम्यक् लम्बता, बलस्य च भवितुमर्हति, 

यस्य अर्थः अस्ति यत् शल्यचिकित्सकः एतेषां थालीनां उपयोगं मार्गदर्शनं कुर्वतां सिद्धान्तानां नियमानाञ्च परिचितः भवितुमर्हति। 

अतः संरचना लोचदारः भवितुम् अर्हति, यत्र नियमितरूपेण ताडनपेचकानां सीमितसंख्या अस्ति, ये रिक्तच्छिद्रैः सह वैकल्पिकं कुर्वन्ति ।

5.लॉकिंग प्लेट के बेहतर सैद्धान्तिक प्रारम्भिक स्थिरता के बावजूद, 

संरचनायाः निश्चयः भङ्गस्य जटिलतायाः, न्यूनीकरणस्य गुणस्य, अस्थिस्य जैविकगुणवत्तायाः च कारणेन सीमितः भवति

6.यदि संरचना यांत्रिकरूपेण अक्षुण्णः भवति तर्हि अस्थिस्य गुणः उत्तमः भवति तथा च भङ्गः अतिरिक्त-कलाकारः भवति, 

पर्याप्तस्वायत्ततायुक्तः रोगी भग्नअङ्गस्य उपरि भारं वहितुं शक्नोति । बहुषु सन्दर्भेषु, तालाबन्दी-प्लेट्-निश्चयः प्रारम्भिक-पुनर्वासस्य अनुमतिं ददाति ।