محدودیت ها و محدودیت های کاربردی صفحه قفل

استفاده از صفحات قفل شده تا حد زیادی دامنه استفاده از تثبیت داخلی صفحه شکستگی ها را گسترش داده است. با این حال ، استفاده از آنها به دلیل مشکلات و محدودیت های احتمالی باید منطقی و بهینه شود. در این مقاله ، ما به ملاحظات برنامه ، چالش های حذف و محدودیت ها ، 3 جنبه برنامه قفل قفل خواهیم پرداخت.

01. در استفاده از صفحات قفل ، چه ویژگی ها و مشکلات خاصی باید ذکر شود؟

مراحل و چالش در کاهش شکستگی با صفحات قفل

مراحل تنظیم مجدد شکستگی استاندارد شده است. صفحات قفل مجدداً شکستگی ها را تنظیم نمی کنند. 

پس از قرار دادن در بخش استخوان ، اضافه کردن پیچ های بیشتر آن را جابجا نمی کند. اگر یک صفحه قفل که فقط ناخن های قفل را می پذیرد استفاده می شود ، 

این بدان معنی است که صفحه فقط پس از تنظیم شکستگی می تواند قفل شود.

از آنجا 

علت اصلی سوء استفاده از صفحات قفل ، تغییر مکان اولیه نادرست است. 

و ، تغییر مجدد ضعیف به دلیل مکانیک ناکافی می تواند منجر به بهبودی ضعیف شود زیرا پارگی صفحه استخوانی به دلیل تاخیر در بهبودی یا عدم بهبود.

جابجایی بدون استفاده از صفحات قفل به ویژه هنگام انجام حداقل تهاجمی دشوار است

 روشها به دلیل قرار گرفتن در معرض استخوان بسیار محدود است. به روشهای مختلف کشش (جداول کشش ، جمع کننده) نیاز دارد ،

 مجدداً مجدداً از راه پوست و پین های Kirschner برای دستکاری قطعات استخوانی و تثبیت موقت. 

قبل از استفاده از صفحات قفل و ناخن قفل ، بررسی تنظیم مجدد توسط فلوروسکوپی بسیار مهم است.

برعکس ، هنگام استفاده از یک صفحه قفل که دارای سوراخ های پیچ استاندارد نیز هست ، 

یک پیچ کشش استاندارد را می توان در سوراخ های استاندارد برای جابجایی اولیه روی صفحه قرار داد.

 قطعات استخوان در مقابل صفحه قرار می گیرند. اگر صفحه با آناتومی مطابقت داشته باشد ، می توان از آن به عنوان راهنمای تنظیم مجدد استفاده کرد. 

قفل ناخن ها بدون تغییر تنظیم مجدد اولیه ، نتایج پایدار را تضمین می کنند. این ترتیب درج (پیچ های استاندارد ، سپس پیچ های قفل) مهم است (شکل 4).

شکل 4 ابتدا پیچ های استاندارد را وارد کرده و آنها را محکم کنید.

عدم وجود بازخورد لمسی هنگام محکم کردن میخ های قفل

در هنگام سفت شدن پیچ های قفل ، هیچ بازخورد لمسی وجود ندارد. در واقع ، 

سفت شدن ناخن قفل به طور همزمان در استخوان قشر مغز یا کنده و در فلز صفحه قفل رخ می دهد. به همین دلیل ،

 برای پزشک آسان است که به اشتباه فرض کند که ناخن قفل به خوبی در استخوان قشر مغز یا مخفی نگه داشته شده است (شکل 3).

شکل 3 طول کار پیچ های قفل بر اساس نوع استخوان و تعداد قشر.

پیچ های قفل کردن خود ضربه

استفاده از پیچ های قفل خود به این معنی است که در هنگام حفاری یا سفت شدن ، هیچ بازخورد لمسی وجود ندارد.

خصوصیات مکانیکی آنها شبیه به پیچ های قفل قشر منفرد در طول برنامه های تک قشر است. اگر آنها خیلی طولانی هستند ، 

آنها با قشر دوم حفر نشده تماس می گیرند و در نتیجه موقعیت نادرست ناخن قفل در صفحه قفل وجود دارد.

در حین کاربردهای دوتایی ، آنها ممکن است خیلی کوتاه باشند و آنها را از نظر مکانیکی معادل ناخن های قفل یک قشر قرار می دهند. 

اگر خیلی طولانی باشند ، آنها فراتر از قشر قرار می گیرند و ممکن است به ساختارهای مهم در آن طرف صفحه آسیب برساند.

طول ناخن قفل صحیح فقط با اندازه گیری طول مورد نظر پس از حفاری یا تأیید آن توسط فلوروسکوپی قابل دستیابی است.

ویژگی های پیچ های قفل یک محوره

نقطه ضعف اصلی ناخن های قفل یک محوره این است که جهت گیری آنها از پیش تعیین شده است. 

آنها ممکن است در مسیر خود یک کاشت ایمپلنت یا پروتز دیگری داشته باشند ، و آنها را غیرممکن می کند یا آنها را به تثبیت تک فرممی محدود می کند.

برای صفحات قفل آناتومیکی که در اندام با ناخن های قفل یک محوره با جهت گیری ثابت استفاده می شود ، 

به دلایل آناتومیکی و بیومکانیکی بهینه سازی شده ، خطر قرار دادن ناخن قفل داخل مفصلی وجود دارد. 

یک مثال معمولی شکستگی شعاع دیستال است. این خطر حتی بیشتر است که صفحه قفل در مجاورت مفصل یا هنگامی که آناتومی عادی است ، نزدیک باشد. 

عدم وجود شکستگی داخل مفصلی باید توسط فلوروسکوپی تأیید شود.

فن آوری های MIPO

روش استئوسنتز از راه پوست حداقل تهاجمی (MIPO) شامل زیر جلدی و/یا زیر عضلانی است 

و درج خارج از کاغذ یک صفحه استخوانی از طریق یک دهانه کوچک به استخوان پس از کشویی ، بدون قرار گرفتن

 سایت شکستگی. این امر باعث می شود برش های کوچکتر ، عوارض سایت جراحی کمتری داشته باشد و این روش را بیشتر 'بیولوژیک' می کند

 از آنجا که نیازی به افشای هر قطعه استخوان نیست و هیچ تداخل در بافت نرم ، عروق پریوستال یا هماتوم شکستگی وجود ندارد.

می توان آن را با یک صفحه قفل و یک ابزار مخصوص طراحی شده که به صفحه اجازه می دهد انجام شود 

برای دستکاری و عبور از پوست برای یافتن آسان سوراخ های ناخن قفل در صفحه. 

برای تأیید پیشرفت باید در هر مرحله از تصاویر فلوروسکوپی استفاده شود. هر مرحله از این تکنیک چالش برانگیز است. اولین چالش تنظیم مجدد شکستگی قبل از تثبیت است.

 سپس صفحه قفل باید به درستی در طول استخوان متمرکز شود ، در غیر این صورت تراز صفحه قفل نامتقارن خواهد بود (شکل 5). علاوه بر این ، 

صفحه قفل باید کاملاً موازی با قشر استخوان باشد که برای دنبال کردن و به همان اندازه نزدیک به استخوان طراحی شده است 

بدون کاهش شدید سختی ساختار ممکن است. در طول مرحله قفل نهایی ، اطمینان از این کار دشوار است

 مجاری پیچ ها به درستی روی صفحه قفل تراز شده و ناخن های قفل شده در هنگام سفت شدن به درستی درگیر هستند.

شکل 5 موقعیت یابی خارج از صفحه قفل و عدم بازخورد هاپتیک در حین سفت شدن پیچ.

صدمات احتمالی پوست هنگام استفاده از صفحات قفل مچ پا بیرونی

استفاده از صفحات قفل برای رفع شکستگی های مچ پا خارجی با میزان غیر طبیعی بالا نکروز پوست همراه است. 

ضخامت این صفحات قفل زیر جلدی باعث فشار بر پوست می شود و در توزیع عروق و بهبود آن تداخل می کند. 

ممکن است اتفاق مشابهی رخ دهد که صفحات قفل برای شکستگی هاوکسبیل استفاده می شود.

خطر پوکی استخوان و استخراج پیچ

در استخوان پوکی استخوان ، قفل کردن ناخن ها به کاهش خطر خروج پیچ یا خروج از پیچ کمک می کند. 

این سازه به دلیل قشر استخوان نازک تر و کاهش چگالی ترابکولا به اندازه کافی سفت نیست.

در این حالت ، تعمیر صفحه قفل همیشه در هنگام استفاده از یک ساختار یکپارچه یا همگرا یا همگرا لنگر می رود (شکل 3).

خلاصه:

1. پیچ های قفل اجازه نمی دهند که شکستگی روی صفحه استخوان تنظیم مجدد شود.

2. قبل از اضافه کردن پیچ قفل ، شکستگی باید دوباره تنظیم شود.

3. تثبیت جلدی برای کاهش شکستگی نیاز به قفل کردن صفحه قفل دارد. تکنیک MIPO بیشتر خواستار است.

02. چالش های حذف صفحات قفل

حذف صفحه قفل پس از بهبود شکستگی چالش برانگیز و غیرقابل پیش بینی است ، 

اما اوضاع قابل حل است. بزرگترین چالش شل شدن پیچ قفل است.

در بعضی موارد ، نخ های روی ناخن قفل در هنگام درج آسیب می بینند 

(سفت شدن و شل شدن چندگانه ، الگوی پیچ گوشتی آسیب دیده و کاملاً شش ضلعی نیست ، درج پیچ با یک دریل برق انجام می شود) ، 

این بدان معنی است که نمی توان آن را باز کرد. بنابراین ، بهتر است با تعویض سریع هر پیچ با a ، از این عارضه جلوگیری کنید 

الگوی سر آسیب دیده در حین کاشت ، با استفاده از یک پیچ گوشتی کامل و محکم کردن پیچ با دست (نه با یک مته برقی).

 استفاده از پیچ های ساخته شده از مواد قوی تر می تواند به حداقل رساندن این مشکل کمک کند.

در بیشتر موارد ، بین نخ های ناخن قفل و سوراخ نخ در صفحه قفل ، قفل مکانیکی یا لکه دار وجود دارد. 

این معمولاً با پیچ های قفل تک شافت با قطر 3.5 میلی متر تیتانیوم مشاهده می شود. مکانیسم واحدی وجود ندارد

 برای تداخل پیچ ها اغلب به دلیل عدم استفاده از آچار گشتاور ارائه شده در کیت ابزار ، بیش از حد محکم می شوند ، 

که می تواند نخ های موجود در میخ قفل و صفحه قفل را تغییر دهد. در موارد دیگر ، 

عدم استفاده یا استفاده از یک راهنمای مته نادرست منجر به تراز کردن پیچ ها هنگام سفت شدن شد ، 

که باعث ایجاد پیچ ​​ها شد. به منظور به حداقل رساندن خطر حرکات در طی فرآیند اصلاح اولیه ،

 استفاده از همه سازهای موجود ضروری است: راهنماهای مته و سوکت ، آچارهای گشتاور در حالت تمامیت کامل هنگام محکم کردن ناخن های قفل.

تکنیک MIPO خطر بالایی از قرار دادن نادرست راهنمای تراز را دارد ، 

زیرا هیچ نمای مستقیمی از صفحه قفل وجود ندارد. تراز نادرست راهنمای مته به این معنی است که سوراخ حفر شده برای آن 

ناخن قفل و درج ناخن قفل نیز نادرست خواهد بود. همچنین خطر آسیب رساندن به الگوی سر وجود دارد

 قفل ناخن هنگامی که پیچ گوشتی به درستی با پیچ درگیر نیست.

به همین دلایل ، قبل از حذف صفحه قفل ، جراح باید آگاه باشد که ممکن است اینگونه نباشد 

برای شل کردن ناخن قفل امکان پذیر است ، بنابراین نیاز به استفاده از پیچ گوشتی شش ضلعی با کیفیت بالا و سازهای اضافی دارد.

هنگامی که ناخن قفل نمی تواند شل شود ، یا الگوی سر آسیب دیده باشد ، 

اولین قدم قرار دادن یک استخراج کننده پیچ (یک پیچ گوشتی مخروطی با نخ های معکوس) در سر پیچ است.

 این ممکن است برای شل شدن پیچ کافی باشد. گزینه دیگر برش صفحه قفل در هر دو طرف ناخن قفل و استفاده است

 آن را به عنوان یک پیچ گوشتی برای شل کردن کل ساختار. اگر پیچ هنوز نتواند شل شود ، می توان صفحه قفل را شل کرد 

حفاری آن را با مته ، از بین بردن سر ناخن قفل یا با برش در اطراف بشقاب برای شل شدن ناخن قفل. بعد از آن ، 

برای از بین بردن سهام میخ های قفل می توان از یک ویز استفاده کرد. اگر هنوز هم نمی توان شل شد (زیرا در استخوان ادغام شده است یا به اندازه کافی بیرون نمی رود) ، 

می توان آن را با یک مته حلقه ای برداشت کرد (شکل 6).

شکل 6 نکات و نکاتی برای از بین بردن پیچ های قفل که در تخته گیر کرده است.

همه این مشکلات می تواند عمل جراحی را طولانی تر کند ، می تواند به دلیل قطعات فلزی آزاد شده باعث سایش بافت نرم شود و خطر عفونت را به همراه داشته باشد. 

استفاده از مته حلقه خطر شکستگی های بعد از عمل را افزایش می دهد.

خلاصه:

1. چالش از بین بردن ناخن های قفل در درجه اول با پیچ های تیتانیوم قفل سر Hex 3.5 میلی متر رخ می دهد.

2. بهترین راه برای جلوگیری از این مشکل استفاده از همه ابزارهای ارائه شده هنگام قرار دادن پیچ است. این مشکلات را می توان با استفاده از ابزارهای مناسب برطرف کرد.

03. محدودیت های کاربردی صفحه قفل چیست؟

شکستگی صفحه Clavicle و غیرونیک است

با اطمینان از اینکه سازه به دلیل طول کار کافی در صفحه قفل یا تعداد بیش از حد ناخن های قفل شده بیش از حد سفت نشده است (شکل 7) ، خطر شکستن صفحه قفل در زیر سوراخ های پیچ یا در محل اتصال صفحه پیچ/استخوان می تواند کاهش یابد.

شکل 7 بهبود استخوان پس از 60 روز با تغییر تعداد و موقعیت پیچ های قفل و افزایش خاصیت ساختارهای بیش از حد سفت انجام شد.

تشخیص عدم وجود استخوان معمولاً با شکستگی صفحه تأیید می شود. 

شکستگی دیررس یک صفحه قفل یا ناخن قفل به موقع است زیرا میکروموتیک می تواند منجر به بهبودی استخوان شود.

در شکستگی های ساده نیاز به فشرده سازی ، که به جای استخوان درگیر به نوع شکستگی بستگی دارد ، 

ساختاری سفت و سخت که در آن دو قطعه لمس نمی کنند می تواند منجر به عدم بهبود و خستگی صفحه شود. 

ترکیبی از یک اسپلینت سفت و سخت + ناخن قفل + کشش در محل شکستگی منجر به عدم وجود استخوان می شود.

تنوع این ، پارگی همزمان ناخن قفل در زیر اتصال آن به صفحه است ، 

که همچنین به دلیل ساختار بیش از حد سفت و سخت است. این باعث می شود یک انتهای صفحه 'در یک قطعه' بیرون بکشد و بهبودی حاصل نمی شود (شکل 8).

شکل 8 خرابی ثانویه یک ساختار بیش از حد سفت و نامتعادل: بیش از حد بسیاری از پیچ های قفل به صورت دیستیک استفاده شده و صفحه شکاف پروگزیمال به اندازه کافی طولانی نبود.

بنابراین ، تثبیت شکستگی های داخل جمجمه ای از لگن با صفحات قفل می تواند منجر به عدم وجود استخوان شود زیرا این ساختار بسیار سفت و سخت است تا در محل شکستگی تأثیر بگذارد. 

بدون میکروموت مورد نیاز برای بهبود ، تمام بار توسط کاشت حمل می شود و در نهایت از بین می رود.

بافت بهبودی نامتقارن

زخم استخوان پریوستال ممکن است نامتقارن باشد ، 

به خصوص در شکستگی 1/3 دیستال استخوان ران. ریزگردی به دلیل خاصیت خاصیت ارتجاعی اجازه می دهد 

توسعه یکنواخت بافت بهبودی شکستگی که فقط در سطوح مربوط به ساختار صفحه قفل/ناخن رخ می دهد.

 برای کنترل این خطر ، طول کار صفحه قفل باید با استفاده از صفحات تیتانیوم انعطاف پذیر تر یا با استفاده از طرح های ناخن قفل جدید افزایش یابد. 

برعکس ، سازه های بیش از حد انعطاف پذیر می توانند منجر به عدم اتحاد استخوان هایپرتروفیک شوند.

تغییر شکل پلاستیکی صفحات فولادی

قرار دادن صفحه تا حد امکان به قشر نزدیک به خطر تغییر شکل پلاستیک در وسط صفحه کاهش می یابد.

 هنگامی که فاصله بین صفحه و قشر بیش از 5 میلی متر است ،

 استحکام ساختاری به شدت کاهش می یابد و خطر تغییر شکل پلاستیک صفحه و خرابی صفحه تیتانیوم زیاد است.

شکستگی دیرهنگام دیافیز یا متافیز در انتهای صفحه قفل

خطر شکستگی دیرهنگام در انتهای دیافیز صفحه قفل یا متافیز ، 

به خصوص در استخوان پوکی استخوان ، می توان با قرار دادن یک ناخن قفل قشر مغز یا یک پیچ دوتایی استاندارد در انتهای صفحه کاهش یافت تا تنش ها در این منطقه کاهش یابد.

خرابی مکانیکی

شرایط زیر خطر خرابی مکانیکی صفحه قفل را افزایش می دهد:

1. تثبیت شکستگی دیافیز هومرال نیاز به استفاده از چهار ناخن قفل در هر دو طرف محل شکستگی برای مقاومت در برابر پیچ خوردگی و افزایش خرابی مکانیکی دارد.

2. تثبیت شکستگی های اپی فیس دشوار است زیرا آنها اغلب ناپایدار هستند ، 

به خصوص به این دلیل که محل شکستگی نمی تواند توسط ناخن های قفل فشرده شود و استخوان پوکی استخوان است.

3. شکستگی های داخل مفصلی و خارج از مفصلی از اپی فیز ناپایدار هستند

 (به عنوان مثال ، شکستگی های استخوان ران دیستال ، شکستگی های فلات تیبیال دوتایی ، شکستگی شعاع دیستال).

4. کمیته داخلی شکستگی های متافیزیایی که تمایل به جابجایی به وارونگی دارند (به عنوان مثال ، هومروس پروگزیمال ، استخوان ران و شکستگی های استخوان درشت نی).

 صفحات قفل شده به جنبه جانبی استخوان یک ساختار قوی را فراهم می کند که اغلب کافی است 

برای تثبیت این شکستگی ها بدون نیاز به اضافه کردن صفحات از نوع کنسول از نظر پزشکی یا اضافه کردن استخوان ضمن حفظ محیط شکستگی بیولوژیکی. 

پایداری فقط به صفحه قفل/رابط ناخن قفل بستگی دارد ، 

که بیشترین استرس پس از تنظیم مجدد هنگامی که اپیفیز معکوس باقی می ماند یا هنگامی که کنسول داخلی بازسازی نشود ، استرس دارد. صفحه قفل ممکن است ثانویه در خستگی شکست بخورد.

بنابراین ، تثبیت شکستگی های فلات تیبیال دو طرفه با استفاده از صفحات قفل فقط در سمت جانبی باید بسته به نوع در نظر گرفته شود.

 برای شکستگی های humerus پروگزیمال ، تعداد بلوک های شکستگی ، از دست دادن پشتیبانی داخلی ،

 و وارونگی اپیفیز برای تثبیت عوامل خطر شناخته شده است. برای به حداقل رساندن خطر شکست سازه ، 

برخی از ناخن های قفل برای جبران عدم وجود پشتیبانی داخلی در کاهش شکستگی های ترجمه شده خارجی به صورت مکانیکی پشتیبانی می شوند

شکست بیولوژیکی صفحات قفل

حالت های خرابی بیولوژیکی صفحات قفل بریده شده و شکستگی یا ایجاد ناخن قفل است. 

این خطرات بیشتر است که پوکی استخوان در اسکلت وجود داشته باشد ، 

این بدان معناست که توانبخشی زودرس و بازگشت به تحمل وزن باید قبل از دستیابی به بهبود استخوان با دقت انجام شود.

(1) حذف پیچ های قفل

استخراج پیچ مطابق با 'کل' و حذف همزمان ناخن قفل از استخوان در یک یا هر دو انتهای صفحه است. در بعضی موارد ، 

ناخن قفل با یک تکه استخوان در اطراف آن استخراج می شود.

در منطقه اپی فیز ، ساختار صفحه قفل یک قطعه معمولاً به دلیل لنگرگاه ناخن قفل پراکنده یا همگرا ، ثبات کافی را فراهم می کند. 

و ساختار سه بعدی مقاومت در برابر استخراج پیچ از استخوان کنده را افزایش می دهد.

در ناحیه دیافیز ، ناخن های قفل شده و پراکنده و سازه هایی با صفحات قفل طولانی تر ، قدرت خروج بهتری دارند. 

این نوع ساخت و ساز برای شکستگی های محیطی مناسب تر است. در استخوان پوکی 

تثبیت پیچ ساقه دوتایی نسبت به تثبیت پیچ مونوکورتیکال برتر است. برای شکستگی های محیطی ، پیچ های تک قشر صاف و مسطح به جلوگیری از تماس با ایمپلنت های داخل بدن کمک می کنند.

این خرابی های تثبیت با کیفیت پایین استخوان همراه است ، حتی اگر ساختار از نظر مکانیکی دست نخورده باشد.

(2) برش یا ایجاد پیچ ​​های قفل

بریدگی یا ایجاد ناخن های قفل شده با نفوذ داخل مفصلی ممکن است در منطقه اپی فیزال سلیقه رخ دهد.

این جابجایی ها جابجایی قطعات اپی فیز استخوانی با جرم کم جابجایی در اطراف ناخن قفل تثبیت شده است.

 این منجر به از بین رفتن شکستگی اپی فیز می شود. در بهترین حالت ، ناخن قفل اپی فیس و

 نفوذ به استخوان کنسرو. در بدترین حالت ، ناخن قفل اپی فیس از اپی فیز خارج می شود و به مفصل می رود.

این دو عارضه اغلب در شکستگی های پروگزیمال و شعاع دیستال رخ می دهد. 

برای قفل کردن صفحه شکستگی های humerus پروگزیمال ، توصیه می شود که طول آن 

ناخن قفل Epiphyseal برای به حداقل رساندن خطر نفوذ و نفوذ مفصل ثانویه محدود می شود.

این خرابی های تثبیت به دلیل کیفیت نامناسب استخوان و جابجایی اولیه بزرگ قطعات شکستگی قبل از کاهش است ، 

حتی اگر ساختار از نظر مکانیکی دست نخورده باشد.

توانبخشی مشترک و تحمل وزن فوری

توانبخشی و تحمل وزن فقط پس از دستیابی به تثبیت کامل در اشعه X بعد از عمل مجاز و تأیید می شود.

مطالعات بیومکانیکی نشان داده است که در استخوان طبیعی ، اگر شکاف بین قطعات کمتر از 1 میلی متر باشد ، 

تحمل وزن بدون خطر امکان پذیر است. بعد از 1 میلیون چرخه ، سختی همان استخوان طبیعی است که برای بهبودی برای بهبودی کافی است.

هنگامی که از لحاظ ساختاری صدا ، صفحات قفل و ناخن های قفل زاویه ثابت امکان بازگشت زودهنگام را فراهم می کنند 

وزنه برداری از آنجا که بار مستقیماً از ناخن قفل به صفحه قفل منتقل می شود ، بدون خطر خرابی تثبیت در محل اتصال صفحه ناخن.

با این حال ، هنگامی که محور PEG قفل چند محوره عمود بر صفحه قفل نیست ، یاتاقان وزن اولیه مجاز نیست.

برای MIPO ، وزنه برداری اولیه برای شکستگی های غیر مفصلی ، ساده و/یا ساده و ساده مجاز است. 

ساختارهای خاص بسیار طولانی با ناخن های قفل دوتایی متناوب و دهانه ها برای جذب و توزیع بار به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند.

نتیجه گیری:

1. مطالعات بیومکانیکی انواع مختلفی از سازه ها و خصوصیات مکانیکی آنها را ارزیابی کرده اند.

ادبیات به اعتبارسنجی امیدهای نظری مرتبط با این نوع تثبیت کمک می کند. 

با این حال ، ادبیات اخیر همچنین مشکلات فنی و خرابی های مرتبط با صفحات قفل را برجسته می کند.

2. دلیل اصلی عدم موفقیت برنامه ریزی ناکافی تکنیک جراحی است ، 

که بسیار خواستار است ، به خصوص هنگام انجام مراحل حداقل تهاجمی.

3. شکستگی ابتدا باید مجدداً تنظیم شود ، بدون اینکه پیچ ها را به صفحه قفل کند ،

به عنوان تنظیم مجدد غیرمستقیم صفحه با قفل کردن پیچ ها امکان پذیر نیست.

4- ساختار باید از طول و قدرت صحیح باشد ، 

این بدان معنی است که جراح باید با اصول و قوانینی که استفاده از این صفحات را راهنمایی می کند آشنا باشد. 

بنابراین ساختار باید الاستیک باشد ، با تعداد محدودی از پیچ های قفل به طور منظم که با سوراخ های خالی متناوب است.

5. با وجود ثبات اولیه نظری بهتر صفحات قفل ، 

تثبیت ساختار با پیچیدگی شکستگی ، کیفیت کاهش و کیفیت بیولوژیکی استخوان محدود است.

6. اگر ساختار از نظر مکانیکی دست نخورده باشد ، کیفیت استخوان خوب است و شکستگی فوق العاده ای است ، 

ممکن است بیمار مبتلا به استقلال کافی مجاز به تحمل وزن روی اندام شکسته باشد. در بسیاری از موارد ، تعمیر صفحه قفل امکان توانبخشی زودرس را فراهم می کند.