गुडघा संयुक्त

01. हाडांची रचना रचना

द गुडघा संयुक्त मध्ये 4 हाडे असतात: फेमर, टिबिया, पटेला आणि फिबुला.

यात 3 कंपार्टमेंट्स आहेतः मध्यवर्ती टिबिओफेमोरल कंपार्टमेंट, बाजूकडील टिबिओफेमोरल कंपार्टमेंट आणि पॅटेलोफेमोरल कंपार्टमेंट आणि 3 कंपार्टमेंट्स एक सायनोव्हियल पोकळी सामायिक करतात.

02.जॉईंट रचना

प्रकार: कॅरेज संयुक्त

गुडघ्यात 3 सांधे आहेत: मध्यवर्ती टिबिओफेमोरल संयुक्त, बाजूकडील टिबिओफेमोरल संयुक्त आणि पेटेलोफेमोरल संयुक्त.

टिबिओफेमोरल संयुक्त डिस्टल फिमरला टिबियाशी जोडते आणि दूरस्थ फेमर टेपर्स मेडिकल फिमोरल कॉन्डिल आणि बाजूकडील फिमोरल कॉन्डिल तयार करते. टिबिया तुलनेने सपाट आहे, परंतु झुकलेला मेनिस्कस प्रोजेक्टिंग फिमोरल कॉन्डिल्सच्या जवळच्या संपर्कात आणतो.

फेमोरल कॉन्डिल्स इंटरकॉन्डिलर फोसाने विभक्त केले आहेत, ज्याला फेमोरल ग्रूव्ह किंवा फेमोरल टॅलस म्हणून देखील ओळखले जाते.

पटेल हे एक बियाणे हाड आहे जे क्वाड्रिसिप्स स्नायूंच्या कंडराच्या आत अंतर्भूत आहे आणि ट्रोकेन्टरिक खोबणीसह एक संयुक्त बनवते.

हे क्वाड्रिसिप्स स्नायूंचा यांत्रिक वाढ वाढविण्यासाठी कार्य करते. फायबुलाचे डोके गुडघा कॅप्सूलमध्ये स्थित आहे परंतु सामान्यत: वजन कमी करणारे आर्टिक्युलर पृष्ठभाग म्हणून कार्य करत नाही. फेमोरल कॉन्डिल्स आणि टिबियल पठार संयुक्त रेषा तयार करतात.

03. संयुक्त स्थिरता

गुडघा संयुक्तची स्थिरता विविध प्रकारच्या मऊ ऊतकांद्वारे राखली जाते जी संयुक्त आत उशी संरक्षण देखील प्रदान करते.

टिबिया आणि फेमर गुडघाच्या सांध्याच्या आतील बाजूस शॉक-शोषक हायलिन कूर्चाने झाकलेले आहेत.

-डिस्क-आकाराच्या बाजूकडील आणि मध्यवर्ती मेनिस्की अतिरिक्त शॉक शोषण प्रदान करतात आणि संपूर्ण संयुक्त मध्ये गुडघ्यावर शक्ती वितरीत करतात.

-आधीचा क्रूसीएट अस्थिबंधन (एसीएल) आणि पोस्टरियोर क्रूसीएट लिगामेंट (पीसीएल) पूर्ववर्ती-पार्श्वभूमी आणि फ्लेक्सियन-एक्सटेंशन हालचाली स्थिर करते.

-मध्यवर्ती संपार्श्विक अस्थिबंधन आणि बाजूकडील संपार्श्विक अस्थिबंधन त्यांच्या संबंधित विमानांमध्ये गुडघा स्थिर करतात.

-गुडघा स्थिर करणार्‍या इतर स्ट्रक्चर्समध्ये इलियोटिबियल बंडल आणि पार्श्वभूमीच्या बाजूकडील हॉर्नचा भाग समाविष्ट आहे.

04. बर्सा आणि सिस्टिक स्ट्रक्चर्स

कंडराच्या म्यान अल्सर आणि सायनोव्हियल बर्से यासह गुडघ्याभोवती अनेक सिस्टिक स्ट्रक्चर्स आढळतात. टेंडन म्यान अल्सर हे दाट तंतुमय संयोजी ऊतक आणि श्लेष्मा असलेल्या सौम्य विकृती आहेत.

पॉप्लिटियल सिस्ट (म्हणजे, बेकरचा गळू) शरीरातील सर्वात सामान्य सायनोव्हियल गळू आहे. हे गॅस्ट्रोक्नेमियस स्नायूंच्या मध्यवर्ती डोके आणि सेमीमेम्ब्रानोसस टेंडन दरम्यानच्या बर्सापासून उद्भवते. पॉपलिटियल अल्सर सहसा एसिम्प्टोमॅटिक असतात परंतु बहुतेकदा गुडघाच्या इंट्रा-आर्टिक्युलर डिसऑर्डरशी संबंधित असतात.

गुडघाच्या समोर चार सामान्य बुर्सा आहेत. सुप्रापेटेलर बर्सा गुडघा कॅप्सूलच्या समीप आहे आणि रेक्टस फेमोरिस टेंडन आणि फेमर आणि बहुतेक प्रौढांमध्ये गुडघाच्या जोडीने त्याची रहदारी आहे. प्रीपेटेलर बर्सा हे पटेलाच्या अगदी आधीचे आहे. वरवरचा इन्फ्रापेटेलर बर्सा पटेलर टेंडन आणि टिबियल कंदच्या दूरस्थ भागावर वरवरचा आहे, तर खोल इन्फ्रापेटेलर बर्सा पटेलर कंडराच्या दूरस्थ भाग आणि आधीच्या टिबियल कंद दरम्यान खोल आहे. वरवरच्या बर्साला अति प्रमाणात किंवा आघात झाल्यास, जसे की दीर्घकाळापर्यंत गुडघे टेकणे शक्य होते, तर गुडघा-विस्ताराच्या संरचनेचा जास्त वापर केल्याने वारंवार उडी मारणे किंवा धावणे यासारख्या खोल इन्फ्रापेटेलर बुर्साची सूज येते.

गुडघ्याच्या मध्यम पैलूवर गुसफूट बर्सा, सेमीमेम्ब्रानोसस बर्सा आणि सुप्रापेटेलर बर्सा यांचे वर्चस्व आहे. गूझफूट बर्सा बाजूकडील टिबियल कोलेटरल लिगामेंटच्या टिबियल स्टॉप आणि सिव्हन, पातळ फिमोरल आणि सेमिटेन्डिनोसस स्नायूंच्या दूरस्थ फ्यूजन टेंडन्स दरम्यान स्थित आहे. सेमीमेम्ब्रानोसस बर्सा सेमीमेम्ब्रानोसस टेंडन आणि मेडिकल टिबियल कॉन्डिल दरम्यान आहे आणि सुप्रापेटेलर बर्सा गुडघाच्या जोडीतील सर्वात मोठा बर्सा आहे आणि ते पटेलाच्या वर आणि क्वाड्रिसिप स्नायूंच्या खोल पृष्ठभागावर आहे.

05 गतीची संयुक्त श्रेणी

सक्रिय गुडघा लवचिकतेचे मूल्यांकन करण्यासाठी, रुग्णाला प्रवण स्थिती गृहीत धरायला द्या आणि गुडघा जास्तीत जास्त लवचिक करा जेणेकरून टाच शक्य तितक्या ग्लूटल ग्रूव्हच्या जवळ असेल; फ्लेक्सिजनचा सामान्य कोन अंदाजे 130 ° आहे.

गुडघा विस्ताराचे मूल्यांकन करण्यासाठी रुग्णाला बसण्याची स्थिती गृहीत धरून गुडघा विस्तार वाढवा. सरळ पाय किंवा तटस्थ स्थिती (0 °) च्या पलीकडे गुडघाचा विस्तार काही रुग्णांसाठी सामान्य आहे परंतु त्याला हायपररेक्स्टेन्शन म्हटले जाते. 3 ° -5 than पेक्षा जास्त नाही ओव्हर एक्सटेंशन एक सामान्य सादरीकरण आहे. या श्रेणीच्या पलीकडे हायपररेक्स्टेन्शनला गुडघा रेट्रोफ्लेक्सियन म्हणतात आणि हे एक असामान्य सादरीकरण आहे.

HOMAS चाचणी क्वाड्रिसिप्स आणि हिप फ्लेक्सर्सच्या लवचिकतेची चाचणी घेते.

जर हिप फ्लेक्सन कॉन्ट्रॅक्ट अस्तित्त्वात असेल तर, ड्रेपिंग लोअर हद्दीचा मांडी परीक्षेच्या टेबलसह फ्लश किंवा खालच्या दिशेने जाण्याऐवजी कमाल मर्यादेच्या दिशेने कोन करेल.

परीक्षेच्या टेबलवर हँगिंग मांडीचा कोन हिप फ्लेक्सियन कॉन्ट्रॅक्टची डिग्री प्रतिबिंबित करतो.

जर क्वाड्रिसिप्स घट्टपणा उपस्थित असेल तर, ड्रेपचा खालचा पाय परीक्षेच्या सारणीपासून कोन दूर होईल. ग्राउंड प्लंब लाइनसह ड्रेपिंग लोअर लेगद्वारे तयार केलेला कोन क्वाड्रिसिप्स तणावाची डिग्री प्रतिबिंबित करतो.

06. संयुक्त स्थिरतेचे मूल्यांकन

पोस्टरियर ड्रॉवर टेस्ट - पार्श्वभूमी ड्रॉवर टेस्ट रुग्णाला सुपिन स्थितीत, प्रभावित हिप 45 ° पर्यंत फ्लेक्स केलेले, गुडघा 90 ° पर्यंत लवचिक आहे आणि तटस्थ पाऊल आहे. टिबिअल कंदांवर दोन्ही हातांचे अंगठा ठेवताना परीक्षक रुग्णाच्या प्रॉक्सिमल टिबियाला गोलाकार पकडात दोन्ही हातांनी पकडतो. त्यानंतर प्रॉक्सिमल टिबियावर मागासवर्गीय शक्ती लागू केली जाते. 0.5-1 सेमीपेक्षा जास्त टिबियाचे पोस्टरियर विस्थापन आणि निरोगी बाजूच्या तुलनेत नंतरचे विस्थापन गुडघाच्या नंतरच्या क्रूसीएट अस्थिबंधनाचे आंशिक किंवा संपूर्ण अश्रू दर्शविते.

क्वाड्रिसिप्स सक्रिय आकुंचन चाचणी - रुग्णाच्या पायाला स्थिर करते (सामान्यत: पायावर बसलेले) आणि रुग्णाला तपासणीच्या टेबलावर पाय पुढे सरकण्याचा प्रयत्न केला जातो (परीक्षकाच्या हाताच्या प्रतिकार विरूद्ध), या युक्तीमुळे चतुष्पाद स्नायू करारास कारणीभूत ठरतात, ज्यामुळे टीआयबीआयएच्या पूर्ववर्ती कमतरता असलेल्या कुत्रीच्या कमतरता असलेल्या कुतूहलाची कमतरता असते.

टिबियल बाह्य रोटेशन टेस्ट - टिबियल बाह्य रोटेशन चाचणीचा वापर पार्श्वभूमीच्या बाजूकडील कोपरा जखम आणि पोस्टरियर क्रूसीएट अस्थिबंधनाच्या दुखापतीची उपस्थिती शोधण्यासाठी केला जातो. टिबिया निष्क्रियपणे बाह्यरित्या 30 ° आणि 90 % गुडघा फ्लेक्सनवर फिरविली जाते. जर प्रभावित बाजू निरोगी बाजूपेक्षा 10 ° -15 ° पेक्षा जास्त बाह्यरित्या फिरविली गेली तर चाचणी सकारात्मक आहे. 30 at गुडघा फ्लेक्सिजनवर सकारात्मक आणि 90 ° वर नकारात्मक एक साधा पीएलसी इजा सूचित करते आणि 30 ° आणि 90 Fulle च्या दोन्ही बाजूंनी सकारात्मकतेमुळे पार्श्वभूमी क्रूसीएट अस्थिबंधन आणि पोस्टरोलॅट्रल कॉम्प्लेक्स या दोहोंना इजा सूचित होते.

07. पेरिएटिक्युलर अस्थिबंधन

संयुक्त कॅप्सूल अस्थिबंधन

पटेलर लिगामेंट, मेडियल पेटेलर लिगामेंट, बाजूकडील पटेलर लिगामेंट

इंट्राकॅप्स्युलर अस्थिबंधन

पूर्ववर्ती क्रूसीएट अस्थिबंधन, पोस्टरियर क्रूसीएट अस्थिबंधन

एक्स्ट्राकॅप्सुलर अस्थिबंधन

मेडिकल कोलेटरल लिगामेंट, बाजूकडील संपार्श्विक अस्थिबंधन, पॉपलिटियल ओबेलिक लिगामेंट, फायब्युलर संपार्श्विक अस्थिबंधन

08. संयुक्त मध्ये इनर्व्हेव्हेशन

न्यूरोव्हस्क्युलर रचना

पॉपलिटियल धमनी, पॉपलिटियल शिरा आणि टिबियल नर्व्ह (सायटॅटिक मज्जातंतूची सुरूवात) असलेली न्यूरोव्हास्क्युलर बंडल गुडघाच्या जोडीच्या अगदी मागील भागातील प्रवास करते.

सामान्य पेरोनियल मज्जातंतू ही सायटॅटिक मज्जातंतूची बाजूकडील शाखा आहे.

09. संबंधित स्नायू

पूर्ववर्ती बाजूकडील

क्वाड्रिसिप्समध्ये रेक्टस फेमोरिस, व्हॅस्टस मेडियालिस, व्हॅस्टस लेटरलिस आणि इंटरमीडियस फेमोरिस असतात.

नंतरची बाजू

हॅमस्ट्रिंग्ज

बायसेप्स फेमोरिस, सेमिटेन्डिनोसस आणि सेमीमेम्ब्रानोससचा समावेश आहे;

गॅस्ट्रोकनेमियस.

Anteromedial

टिबिआलिस पूर्ववर्ती.

चतुष्पाद, सिव्हन स्नायू, हॅमस्ट्रिंग्स, पातळ फिमोरल स्नायू, बायसेप्स फेमोरिस, सेमिटेन्डिनोसस आणि सेमीमेम्ब्रेनोसस यासह गुडघाच्या संयुक्तची स्थिरता राखणारी स्नायू.

10. शारीरिक परीक्षा

1. व्हिज्युअल परीक्षा

बाधित बाजू आणि रुग्णाच्या उलट बाजूच्या गुडघ्याच्या सांध्याची गतिशीलता आणि सममिती पहा आणि तेथे स्थानिक सूज, त्वचेचा असामान्य रंग आणि असामान्य चालक इत्यादी आहेत की नाही याकडे लक्ष द्या.

2. पॅल्पेशन

शक्य तितक्या आरामशीर स्थितीत रुग्णाच्या प्रभावित बाजूसह वेदना आणि सूज साइट, खोली, व्याप्ती आणि निसर्ग तपासा.

3. गतिशीलता

रुग्णाच्या सक्रिय आणि निष्क्रीय क्रियाकलापांद्वारे गुडघाच्या संयुक्तची गतिशीलता तपासा.

4. मोजमाप

अवयवाच्या प्रत्येक विभागाची लांबी तसेच एकूण लांबी, अवयवाचा परिघ, सांध्याच्या हालचालीची श्रेणी, स्नायूंची ताकद, संवेदना क्षेत्र कमी होणे इत्यादी मोजा आणि रेकॉर्ड आणि खुणा बनवा.

5. विशेष परीक्षा

 - फ्लोटिंग पॅटेला चाचणी: रुग्णाच्या गुडघ्याच्या जोड्यात फ्यूजन आहे की नाही ते पहा.

प्रक्रियेची तपासणी

सुप्रापेटेलर बर्साला द्रव जमा होऊ देण्यास पिळून काढल्यानंतर, जर गुडघ्याच्या जोड्यात द्रवपदार्थ असेल तर, पटेलला निर्देशांक बोटाने हळूवारपणे दाबले जाते, आणि एकदा दबाव सोडल्यानंतर, दबाव सोडला जाईल, आणि दबाव सोडला जाईल, आणि दबाव सोडला जाईल तेव्हा पॉपला किंवा फ्लोटिंगचा परिणाम होईल

- ड्रॉवर चाचणी: क्रूसीएट अस्थिबंधनाचे नुकसान आहे की नाही हे पाहण्यासाठी.

आधीची ड्रॉवर चाचणी: रुग्ण बेडवर सपाट असतो, गुडघा फ्लेक्सन 90 °, पलंगावर पाय सपाट, आरामशीर रहा. ते निश्चित करण्यासाठी रुग्णाच्या पायांविरूद्ध परीक्षक, गुडघाच्या जोडीचा टिबियल टोक धरून, वासराला समोर खेचून घ्या, जसे की टिबिया पूर्ववर्ती विस्थापन 5 मिमीच्या निरोगी बाजूपेक्षा सकारात्मक आहे, सकारात्मक सूचित करते की आधीचा क्रूसीएट लिगामेंट इजा (टीप: लॅचमन चाचणी गुडघा फ्लेक्सियन 30 ° ची पूर्ववर्ती ड्रॉवर टेस्ट आहे).

पोस्टरियर ड्रॉवर टेस्ट: रुग्ण त्याच्या पाठीवर पडलेला असतो, गुडघा ° ० at वर वाकतो, गुडघाच्या जोडीच्या मागील बाजूस दोन्ही हात ठेवतो, अंगठा एक्स्टेंसरच्या बाजूला ठेवतो, वासराच्या प्रॉक्सिमल एंडला वारंवार मागे खेचतो आणि टिबिया फेमच्या मागे सरकतो किंवा संपूर्णपणे उधळपट्टी करतो.

- ग्राइंडिंग टेस्ट: गुडघाच्या मेनिस्कसचे काही नुकसान आहे की नाही हे स्पष्ट करण्यासाठी.

गुडघा संयुक्त ग्राइंडिंग टेस्ट: गुडघाच्या जोडीच्या बाजूकडील संपार्श्विक अस्थिबंधन आणि मेनिस्कसच्या जखमांची तपासणी करण्यासाठी वापरली जाणारी शारीरिक तपासणी पद्धत.

90 ° वर पीडित गुडघा असलेल्या रुग्णाला प्रवण स्थितीत असते.

1. रोटेशनल लिफ्टिंग टेस्ट

अंतर्गत आणि बाह्य रोटेशनल हालचाली करताना, परीक्षकाने रुग्णाच्या मांडीवर वासराला दाबले आणि वासराच्या रेखांशाच्या अक्षांसह वासराला उंच करण्यासाठी दोन्ही हातांनी टाच ठेवली; जर गुडघ्याच्या दोन्ही बाजूंनी वेदना होत असेल तर, बाजूकडील संपार्श्विक अस्थिबंधनाची दुखापत असल्याचा संशय आहे.

2. रोटरी कॉम्प्रेशन चाचणी

परीक्षकाने दोन्ही हातांनी बाधित अंगाचा पाय ठेवला आहे, जेणेकरून प्रभावित गुडघा ° ० ° वर चिकटला जाईल आणि वासरू वरच्या बाजूस एका सरळ स्थितीत असेल. नंतर गुडघा संयुक्त खालच्या दिशेने पिळून घ्या आणि एकाच वेळी वासराला आतून आणि बाहेरील बाजूस फिरवा. जर गुडघा संयुक्तच्या आतील आणि बाह्य बाजूस वेदना होत असेल तर ते सूचित करते की आतील आणि बाह्य मेनिस्कसचे नुकसान झाले आहे.

जर गुडघा अत्यंत लवचिक असेल तर, पार्श्वभूमी हॉर्न मेनिस्कस फुटल्याचा संशय आहे; जर ते 90 ° असेल तर इंटरमीडिएट फाटल्याचा संशय आहे; सरळ स्थितीकडे जाताना वेदना उद्भवल्यास, आधीच्या हॉर्न फुटल्याचा संशय आहे.

- बाजूकडील तणाव चाचणी: बाजूकडील संपार्श्विक अस्थिबंधनाच्या नुकसानीसाठी रुग्णाचे निरीक्षण करणे.

बाजूकडील गुडघा ताणतणाव ही एक शारीरिक तपासणी आहे जी गुडघ्याच्या बाजूकडील संपार्श्विक अस्थिबंधन तपासण्यासाठी वापरली जाते.

स्थितीः रुग्ण परीक्षेच्या पलंगावर सुपिन आहे आणि प्रभावित अवयव हळूवारपणे अपहरण केले जाते जेणेकरून प्रभावित खालच्या पाय बेडच्या बाहेर ठेवला जाईल.

संयुक्त स्थिती: गुडघा पूर्णपणे विस्तारित स्थितीत आणि 30 ° लवचिक स्थितीत ठेवला जातो.

सक्तीने अनुप्रयोग: वरील दोन गुडघ्याच्या स्थितीत, परीक्षक रुग्णाचा खालचा पाय दोन्ही हातांनी ठेवतो आणि अनुक्रमे मध्यवर्ती आणि बाजूकडील बाजूंना ताणतणाव लागू करतो, जेणेकरून गुडघा संयुक्त निष्क्रीयपणे अपहरण केले जाईल किंवा व्यसनाधीन होईल, म्हणजे, व्हॅल्गस आणि व्हॅल्गस चाचण्या केल्या जातात आणि निरोगी बाजूच्या तुलनेत.

तणाव अनुप्रयोग प्रक्रियेदरम्यान गुडघा संयुक्त मध्ये वेदना झाल्यास किंवा जर व्युत्क्रम आणि एव्ह्रेशन कोन सामान्य श्रेणीच्या बाहेर असल्याचे आढळले आणि तेथे एक पॉपिंग खळबळ असेल तर असे सूचित होते की बाजूकडील संपार्श्विक अस्थिबंधनाचा मोच किंवा फुटणे आहे. जेव्हा बाह्य रोटेशन स्ट्रेस टेस्ट सकारात्मक असते, तेव्हा हे सूचित करते की मध्यवर्ती सरळ दिशा अस्थिर असते आणि तेथे मध्यवर्ती संपार्श्विक अस्थिबंधन, मध्यवर्ती मेनिस्कस आणि संयुक्त कॅप्सूलचे घाव असू शकतात; जेव्हा अंतर्गत रोटेशन स्ट्रेस टेस्ट सकारात्मक असते, तेव्हा हे सूचित करते की बाजूकडील सरळ दिशा अस्थिर असते आणि बाजूकडील मेनिस्कस किंवा आर्टिक्युलर पृष्ठभागाच्या कूर्चावर जखम होऊ शकतात.

11. गुडघा इमेजिंग

1. एक्स-रे परीक्षा

फ्रॅक्चर आणि डीजेनेरेटिव्ह ऑस्टियोआर्थ्रोपॅथी तपासण्यासाठी वापरले जाते. वजन-बेअरिंग (स्टँडिंग) पोझिशन गुडघा संयुक्त समोर आणि साइड व्ह्यू फिल्म हाड, गुडघा संयुक्त अंतर इत्यादींचे निरीक्षण करू शकते.

2. संगणकीय टोमोग्राफी (सीटी)

सीटी स्कॅन हाडांच्या समस्या आणि सूक्ष्म फ्रॅक्चरचे निदान करण्यास मदत करू शकतात. संयुक्त जळजळ नसले तरीही सीटी स्कॅनचा एक विशेष प्रकार संधिरोग अचूकपणे ओळखू शकतो.

3. अल्ट्रासाऊंड

गुडघा आणि आसपास मऊ ऊतकांच्या रचनांच्या रिअल-टाइम प्रतिमा तयार करण्यासाठी ध्वनी लाटा वापरतात. अल्ट्रासाऊंड संयुक्त मार्जिन, कूर्चा र्हास, सायनोव्हायटीस, संयुक्त फ्यूजन, पॉपलिटियल फोसा सूज आणि मेनिस्कल बल्गिंग सारख्या पॅथोलॉजिकल बदलांचे दृश्यमान करू शकतो.

4. चुंबकीय अनुनाद इमेजिंग (एमआरआय)

ही चाचणी मऊ ऊतकांच्या जखमांचे निदान करण्यास मदत करते, जसे की अस्थिबंधन, कंडरा, कूर्चा आणि स्नायू.

प्रयोगशाळेच्या चाचण्या: जर डॉक्टरांना संसर्ग किंवा जळजळ, रक्त चाचण्या आणि कधीकधी आर्थ्रोसेन्टेसिस sump शंका असल्यास, प्रयोगशाळेच्या विश्लेषणासाठी गुडघ्याच्या जोडातून थोड्या प्रमाणात द्रव काढून टाकणारी प्रक्रिया आवश्यक असू शकते.

12. संयुक्त वेदनांची सामान्य कारणे

1. इजा-संबंधित

पूर्ववर्ती आणि पार्श्वभूमी क्रूसीएट अस्थिबंधन आणि बाजूकडील संपार्श्विक अस्थिबंधन आणि अश्रू यासारख्या अस्थिबंधनाच्या दुखापती; मेनिस्कस जखम; पटेलर टेंडोनिटिस आणि अश्रू; हाडांचा फ्रॅक्चर वगैरे.

2. संधिवात-संबंधित

ऑस्टियोआर्थरायटीस परिधान आणि संयुक्त कूर्चाच्या अश्रूमुळे उद्भवते; संधिवात संधिवात रोगप्रतिकारक शक्तीमुळे सांध्यावर हल्ला केल्यामुळे होतो; संधिरोग सांध्यावर परिणाम करणारे उच्च यूरिक acid सिडपासून क्रिस्टल्स तयार केल्यामुळे होते.

3. इतर कारणे

सायनोव्हायटीसमुळे सांधेदुखी आणि सूज येते; विस्थापन आणि कूर्चा पोशाख यासारख्या पटेलर समस्या; संयुक्त आक्रमण करणारे ट्यूमर; जळजळ, इत्यादीमुळे एडेमा; दीर्घकाळ गरीब पवित्रा; इलियोटिबियल फॅसिआ सिंड्रोममुळे पुनरावृत्तीच्या घर्षणामुळे गुडघ्याच्या बाहेरील बाजूस वेदना होते.

13. सामान्यतः वापरल्या जाणार्‍या उपचार पद्धती

1. संवर्धन उपचार

-रेस्ट आणि ब्रेकिंग

-कॉल्ड आणि हॉट कॉम्प्रेस

-ड्रग थेरपी

-फिजिकल थेरपी

-व्यायाम थेरपी

सहाय्यक उपकरणांचा वापर करा

२.सर्जरी

-अर्थ्रोस्कोपिक शस्त्रक्रिया

-अर्थरोप्लास्टी

3. इतर उपचार

-निष्ठ चीनी औषध (टीसीएम)

-इन्जेक्शन थेरपी