Diz eklemi

01. Kemik Yapısı Kompozisyonu

. Diz eklemi 4 kemikten oluşur: femur, tibia, patella ve fibula.

3 bölmeden oluşur: medial tibiofemoral bölme, lateral tibiofemoral bölme ve patellofemoral bölme ve 3 bölme sinovyal boşluk paylaşır.

05 Ortak hareket aralığı

Aktif diz fleksiyonunu değerlendirmek için, hastanın yüzüstü pozisyonu varsaymasını ve dizini maksimum olarak esnetmesini sağlayın, böylece topuk olabildiğince gluteal oluğa yakın olacak; Normal fleksiyon açısı yaklaşık 130 ° 'dir.

Diz uzantısını değerlendirmek için hastanın bir oturma pozisyonu olduğunu varsayar ve diz uzantısını en üst düzeye çıkarır. Dizin düz bacak veya nötr pozisyonun (0 °) ötesine uzatılması bazı hastalar için normaldir, ancak hiperekstansiyon olarak adlandırılır. 3 ° -5 ° 'den fazla olmayan aşırı uzatma normal bir sunumdur. Bu aralığın ötesindeki hiperekstansiyona diz retrofleksiyonu denir ve anormal bir sunumdur.

HOMAS testi, kuadriseps ve kalça fleksörlerinin esnekliğini test eder.

Bir kalça fleksiyon kontraktürü varsa, örtülü alt ekstremitenin uyluk, inceleme tablosu ile yıkama veya aşağı doğru tavana doğru açılır.

Asma uyluğun muayene tablosuna açısı, kalça fleksiyon kontraktürünün derecesini yansıtır.

Kuadriseps gerginliği varsa, örtü alt ayağı sınav tablosundan uzaklaşacaktır. Toprak yarık çizgisine sahip alt bacağın oluşturduğu açı, kuadriseps gerginliğinin derecesini yansıtır.

06. Eklem stabilitesinin değerlendirilmesi

Posterior Çekmece Testi - Posterior çekmece testi, hasta sırtüstü pozisyonda, etkilenen kalça 45 ° 'ye esnedi, diz 90 °' ye esnedi ve ayak nötr içinde yapılır. Muayene eden kişi, iki elin başparmaklarını tibial tüberoziteye yerleştirirken hastanın proksimal tibiayı her iki eliyle dairesel bir kavrama ile kavramaktadır. Daha sonra proksimal tibiaya geriye dönük bir kuvvet uygulanır. 0.5-1 cm'den fazla tibianın arka yer değiştirmesi ve sağlıklı tarafınkinden daha büyük bir posterior yer değiştirme, diz posterior çapraz bağının kısmi veya tam yırtılmasını gösterir.

Quadriseps aktif kasılma testi - Hastanın ayağını (genellikle ayağa oturmuş) stabilize eder ve hastanın inceleme masasında (muayenenin elinin direncine karşı) ayağı ileri kayma girişimine sahiptir, bu manevra, kuadriseps kasının kasılmasına neden olur, bu da tibia'nın en az 2mm tarafından bir posterior ligament dizinde en az 2mm ile değiştirilmesine neden olur.

Tibial dış rotasyon testi - Tibial dış rotasyon testi, posterior lateral köşe yaralanmalarını ve posterior çapraz ligament yaralanmalarının varlığını tespit etmek için kullanılır. Tibia, 30 ° ve 90 ° diz fleksiyonunda pasif olarak döndürülür. Etkilenen taraf, sağlıklı taraftan 10 ° -15 ° 'den daha fazla döndürülürse test pozitiftir. 30 ° diz fleksiyonunda pozitif ve 90 ° 'de negatif, basit bir PLC hasarını gösterir ve hem 30 ° hem de 90 ° fleksiyonda pozitif, hem posterior çapraz ligament hem de posterolateral kompleksde bir yaralanma olduğunu düşündürmektedir.

07. periartiküler bağlar

Eklem kapsül bağları

Patellar Ligament, Medial Patellar Ligament, Lateral Patellar Ligament

İntrakapsüler bağlar

ön çapraz bağ, posterior çapraz bağ

Ekstracapsüler bağlar

Medial kollateral ligament, lateral kollateral ligament, popliteal eğik ligament, fibular kollateral ligament

08. Eklemin innervasyonu

Nörovasküler yapı

Popliteal arter, popliteal ven ve tibial sinir (siyatik sinirin devamı) içeren bir nörovasküler demet, diz ekleminin hemen arkasına seyahat eder.

Ortak peroneal sinir, siyatik sinirin lateral dalıdır.

09. İlişkili kaslar

Anterior lateral

Kuadriseps rektus femoris, vastus medialis, vastus lateralis ve intermedius femoris'ten oluşur.

Posterior taraf

Hamstrings

Biceps femoris, Semitendinosus ve Semimembranosus;

Gastrocnemius.

Anteromedi

Tibialis ön.

Kuadriseps, sütür kasları, hamstringler, ince femoral kaslar, pazı femoris, semitendinosus ve semimembranozus dahil olmak üzere diz ekleminin stabilitesini koruyan kaslar.

10. Fizik muayenesi

1. Görsel muayene

Hastanın etkilenen tarafında ve karşı tarafında diz eklemlerinin hareketliliğini ve simetrisini gözlemleyin ve lokal şişe, anormal cilt rengi ve anormal yürüyüş, vb. 3 olup olmadığına dikkat edin.

2. Palpasyon

Acı ve şişme bölgesini, derinliği, kapsamını ve doğayı, hastanın etkilenen tarafı mümkün olduğunca rahat bir pozisyonda kontrol edin.

3. Mobilizasyon

Hastanın aktif ve pasif aktiviteleri yoluyla diz ekleminin hareketliliğini kontrol edin.

4. Ölçüm

Ekstremite her segmentinin uzunluğunu, toplam uzunluğunu, uzuvun çevresini, eklemlerin hareket aralığını, kas gücünü, sansasyon alanı kaybını vb. Ölçün ve kayıtlar ve işaretler yapın.

5. Özel Muayene

 - Yüzen patella testi: Hastanın diz ekleminde efüzyon olup olmadığını gözlemleyin.

Süreci incelemek

Sıvının birikmesine izin vermek için suprapatellar bursa'yı sıktıktan sonra, diz ekleminde sıvı varsa, patella işaret parmağıyla hafifçe bastırılır ve basınç serbest bırakıldıktan sonra, patella akışkan kuvveti açısından yukarı doğru yukarı doğru yüzer ve basınç salındığında, patella bir haşhaş veya yüzer, patella bir haşhaş veya yüzer, patella bir haşhaş ya da yüzer, patella bir haşhaş veya yüzer.

- Çekmece Testi: Çarmıla ligamentinde hasar olup olmadığını görmek için.

Anterior çekmeceli testi: Hasta yatağa düz, diz fleksiyonu 90 °, ayaklar yatağa düz, rahat tutun. Hastanın ayaklarına karşı muayene eden, el ekleminin tibial ucunu tutan eller, buzağı öne çekin, örneğin 5mm'nin sağlıklı tarafından tibia anterior yer değiştirme pozitiftir, pozitif ön çaplı ligament hasarı (not: lachman testi, ön çekmecinin diz fleksiyonunun 30 °) olduğunu gösterir.

Posterior Çekme Testi: Hasta sırtında yatar, diz 90 ° 'de bükür, her iki eli de diz ekleminin arkasına koyar, başparmağını ekstansör tarafına koyar, buzağının proksimal ucunu iter ve çeker ve tibia, femurun pozitif olduğu gibi pozitif olarak, femur üzerinde geriye doğru hareket eder.

- Öğütme testi: Dizin menisküsüne herhangi bir zarar olup olmadığını açıklığa kavuşturmak.

Diz eklem öğütme testi: Lateral kollateral ligament ve diz ekleminin menisküs yaralanmalarını kontrol etmek için kullanılan bir fizik muayene yöntemi.

Hasta, etkilenen diz 90 ° 'de bükülmüş olarak eğilimli pozisyondadır.

1. Dönme kaldırma testi

Muayene eden, buzağı hastanın uyluğuna basar ve iç ve dış rotasyonel hareketler yaparken baldırın buzağının uzunlamasına ekseni boyunca kaldırması için topuğu iki eliyle tutar; Dizin her iki tarafında ağrı meydana gelirse, yanal kollateral ligament hasarı olduğundan şüphelenilir.

2. döner sıkıştırma testi

Muayene eden kişi, etkilenen ekstremitenin ayağını iki eliyle tutar, böylece etkilenen diz 90 ° 'de bükülür ve buzağı ayak yukarı doğru dik bir konumdadır. Ardından diz eklemini aşağı doğru sıkın ve baldırı aynı anda içe ve dışa doğru döndürün. Diz ekleminin iç ve dış tarafında ağrı varsa, iç ve dış menisküsün hasar gördüğünü gösterir.

Diz aşırı fleksiyondaysa, posterior boynuz menisküs rüptüründen şüphelenilir; 90 ° ise, ara rüptürden şüphelenilir; Düz konuma yaklaşırken ağrı meydana gelirse, ön boynuz rüptüründen şüphelenilir.

- Lateral stres testi: Hastayı lateral kollateral ligamentin hasar görmesi için gözlemlemek.

Lateral diz stres testi, dizin lateral kollateral bağlarını kontrol etmek için kullanılan bir fizik muayenedir.

Pozisyon: Hasta muayene yatağında sırtüstü yatar ve etkilenen ekstremite yavaşça kaçırılır, böylece etkilenen alt bacak yatağın dışına yerleştirilir.

Ortak konum: Diz tamamen genişletilmiş konuma ve 30 ° esnek konuma yerleştirilir.

Kuvvet uygulaması: Yukarıdaki iki diz pozisyonunda, denetçi hastanın alt bacağını her iki eliyle tutar ve sırasıyla medial ve yan taraflara stres uygular, böylece diz eklemi pasif olarak kaçırılır veya eklenir, yani valg ve valgus testleri gerçekleştirilir ve sağlıklı tarafla karşılaştırılır.

Stres uygulama işlemi sırasında diz ekleminde ağrı meydana gelirse veya inversiyon ve eversiyon açısının normal aralık dışında olduğu ve patlama hissi varsa, yanal kollateral ligamentin bir burkulması veya rüptürü olduğunu gösterir. Dış rotasyon stres testi pozitif olduğunda, medial düz yönün kararsız olduğunu ve medial kollateral ligament, medial menisküs ve eklem kapsül lezyonları olabileceğini gösterir; Dahili rotasyon stres testi pozitif olduğunda, lateral düz yönün kararsız olduğunu ve lateral menisküs veya eklem yüzey kıkırdağında yaralanmalar olabileceğini gösterir.

11. Diz görüntüleme

1. X-ışını sınavı

Kırıklar ve dejeneratif osteoartropati kontrol etmek için kullanılır. Ağırlık taşıyan (ayakta) konum diz eklem ön ve yan görünüm filmi kemiği, diz eklem boşluğunu vb. Gözlemleyebilir.

2. Bilgisayarlı tomografi (BT)

BT taramaları kemik problemleri ve ince kırıkların teşhis edilmesine yardımcı olabilir. Özel bir CT taraması, eklem iltihaplanmasa bile gutu doğru bir şekilde tanımlayabilir.

3. Ultrason

Dizdeki ve çevresindeki yumuşak doku yapılarının gerçek zamanlı görüntülerini üretmek için ses dalgaları kullanır. Ultrason, eklem kenarlarında kemikli mastoidler, kıkırdak dejenerasyonu, sinovit, eklem efüzyonu, popliteal fossa şişmesi ve menisküs şişmesi gibi patolojik değişiklikleri görselleştirebilir.

4. Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRI)

Bu test, bağlar, tendonlar, kıkırdak ve kaslar gibi yumuşak doku yaralanmalarının teşhis edilmesine yardımcı olur.

Laboratuvar Testleri: Doktor enfeksiyon veya iltihaplanma, kan testleri ve bazen artrokentez ° 'de, laboratuvar analizi için diz ekleminden az miktarda sıvıyı ortadan kaldıran bir prosedür gerekebilir.

12. Eklem ağrısının yaygın nedenleri

1. Yaralanma ile ilgili

ön ve posterior çapraz ligament ve lateral kollateral ligament suşları ve gözyaşları gibi bağ yaralanmaları; menisküs yaralanmaları; patellar tendinit ve gözyaşları; Kemik kırıkları vb.

2. Artritle ilgili

eklem kıkırdağının aşınması ve yıpranmasından kaynaklanan osteoartrit; Romatoid artrit, eklemlere saldıran bağışıklık sisteminden kaynaklanır; Gut, eklemleri etkileyen yüksek ürik asitten kristallerin oluşumundan kaynaklanır.

3. Diğer nedenler

eklem ağrısına ve şişmeye neden olan sinovit; Dislokasyon ve kıkırdak aşınması gibi patellar problemler; eklemi istila eden tümörler; iltihaplanma, vb. uzun süreli zayıf duruş; Tekrarlayan sürtünmenin neden olduğu iliotibiyal fasya sendromu, diz dışında ağrıya yol açar.

13. Yaygın olarak kullanılan tedavi yöntemleri

1. -muhafazakar tedavi

-Rest ve frenleme

-Soğuk ve sıcak kompresler

-Drug terapisi

-Fiziksel terapi

-Egzersiz terapisi

-Yardımcı Cihazların Kullanımı

2.

-Artroskopik cerrahi

-Artroplasti

3. diğer tedaviler

-Geziliş Çin Tıbbı (TCM)

-Sekeksiyon terapisi