Złamania promienia dystalnego: kompleksowe wyjaśnienie od anatomii do operacji

Złamania promienia dystalnego stanowią 75% złamań przedramienia i są szczególnie powszechne w klinice. W tym artykule skompilowaliśmy listę anatomii, klasyfikacji, strategii leczenia i podejść chirurgicznych do dystalnych złamań promienia w celu uzyskania odniesienia.

Streszczać

Złamania dystalnego promienia są częścią złamań nadgarstka. „ Teoria trójkolumnowa” może lepiej wyjaśnić patologiczny mechanizm pęknięć nadgarstka, w którym kolumna promieniowa, składająca się z promieniowej guzowatości i dolnej marynarki, jest ważna dla utrzymania stabilności stawu nadgarstkowego.

Wszystkie pęknięcia dystalne promienia, z wyjątkiem złamań Avulsiona marginesu grzbietowego promienia, są w rzeczywistości spowodowane przemocą nadmiernie wyrażającą. Ręka jest ustawiana inaczej, gdy działa na siły zewnętrzne, a skutki sił zewnętrznych są różne.

1. Przemoc zlekncena może powodować przemieszczone grzbietowe złamania wewnątrz- lub pozakarynowe w obrażeniach o niskiej energii, takich jak upadki.

2. Naprężenie może powodować częściowe przesunięcie powierzchni stawowych po stronie dłoniowej, prowadząc w ten sposób do niestabilności.

3. W obrażeniach o wysokiej energii dominuje przemoc kompresyjna, a nadmierne obciążenie osiowe prowadzi do kompresji kości powierzchniowej.

4. Podstawowym mechanizmem zwichnięcia złamania jest uszkodzenie Avulsiona, w którym masy kostnej jest zwykle punktem przywiązania kości więzadła.

Anatomia radiologiczna dystalnego promienia

1. Filmy anteroposterialne (wysokość promieniowa, odchylenie łokciowe, łokciowy varus)

2. Filmy boczne (nachylenie dłoni)

Klasyfikacja Fernandeza

Zamknięcie metafysealowe typu I

Złamanie stawowe i ścinające typu II

Złamanie kompresji typu III powierzchni stawowej

Złamanie avulsionu typu IV promieniowego nadgarstka, zwichnięcie

Mieszane złamania typu V (złamania vulsiona o wysokiej energii)

Wskazania do operacji

Większość pęknięć dystalnego promienia jest traktowana hamowaniem po zamkniętej redukcji, niestety wiele z tych złamań zostanie przesuniętych, w przeciwnym razie redukcja nie będzie akceptowalna ze złym wynikiem.

Lafontaine i in. Zidentyfikowali pięć czynników destabilizujących:

① Początkowe kątowanie grzbietowe> 20 ° (pochylenie dłoniowe);

② Sprawne złamanie objawienia grzbietowego;

③ złamanie w stawie;

④ Powiązane złamanie łokciowe;

⑤ Wiek pacjenta> 60 lat.

Nie ma ostatecznych standardów ani wytycznych dotyczących prowadzenia leczenia, a plany leczenia są uwzględniające dużą liczbę czynników, w tym początkowe charakterystykę uszkodzenia, kalibracja po zmianie, wiek pacjenta, jakość kości, wymagania pacjenta i pożądane wyniki.

W celu zamkniętego zmniejszenia pęknięć z podejrzeniem stabilności zaleca się zbliżone obserwację. Należy zauważyć, że jeśli seria promieni rentgenowskich po redukcji sugeruje niestabilność lub przemieszczenie, konieczna może być zmiana leczenia. Jeśli złamanie jest potencjalnie niestabilne, radiogramy należy przyjmować i oceniać, dopóki złamanie nie zostanie wyleczone i ustabilizowane.

Konserwatywne leczenie

Stabilne złamania można z powodzeniem zaklęte i traktowane za pomocą hamowania, początkowo za pomocą szyncji, a później z obsady rurowej, z cotygodniowymi radiogramami do 3 tygodni.

Jeśli wystąpi znaczące zmiany długości promieniowej, nachylenie dłoni lub odchylenie łokciowe, należy wziąć pod uwagę leczenie chirurgiczne.

U pacjentów kruchego i niskiego popytu zamknięte leczenie jest często odpowiednie, nawet gdy wskazana jest operacja.

Zamknięte zresetowanie przezskórne fiksacja igły

Zamknięta redukcja, a następnie przezskórne przypinanie i utrwalenie jest przydatne w dystalnych pęknięciach promienia z niestabilnością metafizyczną lub prostymi złamaniami wewnątrzczynnikowymi.

Pierwszym krokiem jest anatomiczne repozycjonowanie, a następnie stabilizacja jest wyposażona w szpilki GRAM. Zwykle pierwszy szpilka jest przekazywana z promieniowego styloidu do radialnej metafizy przyśrodkowej do przepony.

W celu zapewnienia odpowiedniego stabilnego zmiany położenia w pozycjach ortogonalnych i bocznych stosuje się co najmniej 2 pinów, a w razie potrzeby można przypiąć oskarżenie.

Przypięcie wewnątrzfrakcyjne (Kapanji Technika) zapewnia wsparcie grzbietowe. Pooperacyjne unieruchomienie w szynie jest stosowane przez 2 tygodnie w celu kontrolowania obrotu i zminimalizowania podrażnienia pinu, po czym można ją zastąpić miękkim odlewem przedramienia.

Zewnętrzne fiksacja utrwalacza fiksacja wspornika

Zewnętrzne szelki fiksacji są przydatne do początkowego lub wspomagającego w określonych pęknięciach promienia dystalnego.

Zewnętrzny utrwalacz neutralizuje naprężenia osiowe działające na dystalny promień podczas skurczu grup mięśni przedramienia. Połączenie może, ale nie musi być przez nadgarstek lub można dodać dodatkowe utrwalenie.

Równoległa przyczepność nie w pełni przywraca nachylenie dłoni, ale pozycja neutralna jest dopuszczalna. Pooperacyjnie nadgarstek jest przygotowywany do kanalików w obróconej pozycji tylnej przez 10 dni, aż ból i obrzęk ustąpią.

Połączenie płyt z nacięciem i zmiana położenia

1 、 Płyta grzbietowa Wewnętrzne mocowanie pęknięcia dystalnego promienia

Wykonane jest proste nacięcie wzdłuż węzła Listera, przy czym dystalny koniec przekracza promieniową linię stawu nadgarstkowego i kończąc 1 cm proksymalnie od podstawy drugiego stawu nadgarstkowego. Bliższy koniec rozciąga się wzdłuż trzonu promieniowego przez 3 do 4 cm, odsłaniając środkową kolumnę przez podstawę trzeciego przedziału prostownika.

2 、 Wewnętrzne mocowanie płyty palnej dystalnego złamania

Nacięcie podłużne jest wykonane wzdłuż promieniowego ścięgna zginacza nadgarstka, z ścięgno zginacza guzka znajdującego się na głębokiej powierzchni promieniowego ścięgna zginacza nadgarstka, które jest wycofane łokcie w celu odsłonięcia przedniego rotacyjnego mięśnia ANI, a mięsień przednia rotator Ani mięsień Ani.

Sprawa ①

Sprawa ②

Sprawa ③

3. Połączenie płyty trakcji dystalnego złamania promienia

- Nacięcie podłużne 4-cm jest grzbietowe do trzeciego pnia śródręcza, a ścięgno prostowne środkowego palca jest skurczone w celu ujawnienia trzeciego metakarpału;

- Drugie nacięcie 4 cm jest wykonane co najmniej 4 cm grzbietowe do promienia tomowo-tomowego;

- Trzeci nacięcie grzbietowe 2-cm jest wykonane w węźle Listera, aby ujawnić ścięgno prostownika halucyk.

Z dystalnego nacięcia płyta trakcyjna jest wstawiana proksymalnie wzdłuż płaszczyzny między ścięgnem prostowników (czwarty przedział grzbietowy), kapsułką stawową i okostną. W razie potrzeby ścięgno prostownika można przesunąć.

4. Zindywidualizowane utrwalenie frutrw frustur dystalnego promienia na podstawie wyciętego systemu